Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Η ζωή συνεχίζεται...το 2011 (μας το εύχομαι)

Λίγες ώρες πριν έρθει η καινούργια χρονιά κι όχι μια οποιαδήποτε χρονιά, το 2011. Το έτος που άλλοι έχουμε εναποθέσει τις ελπίδες μας να είναι καλύτερο από το 2010 κι άλλοι φοβούνται πως θα είναι δυσκολότερο. Εγώ το μόνο που θα ευχηθώ είναι να έχουμε όλοι υγεία, σωματική και ψυχική(μεγάλο πράγμα, αλήθεια), καρδιά γεμάτη ωραία αισθήματα, ανθρώπους που αξίζουν να βρίσκονται εκεί και μας έχουν κι εκείνοι στη δική τους, χαμόγελα, δημιουργικότητα και όλα να βρουν τη θέση τους για να είναι όπως πρέπει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Προχτές, καθώς επέστρεφα στο σπίτι, είδα μπροστά μου ένα αυτοκίνητο να χτυπάει ένα μηχανάκι που παραβίασε το κόκκινο φανάρι με δύο πιτσρίκια πάνω, λύκειο πρέπει να πήγαιναν, χωρίς κράνη, χωρίς αίσθημα ευθύνης για την ίδια τους τη ζωή. Η κοπέλα εκσφενδονίσθηκε στον αέρα και έπεσε στην άσφαλτο, ευτυχώς το αυτοκίνητο δεν έτρεχε και σταμάτησε αμέσως μετά τη σύγκρουση. Το κορίτσι σφάδαζε στον πόνο και ο πιτσιρικάς που οδηγούσε το μηχανάκι-μάλλον ο φίλος της- την αγκάλιαζε, την κουνούσε, ενώ όσοι είχαμε μαζευτεί φωνάζαμε να μην την μετακινεί, γιατί μπορεί να έχει εσωτερική αιμορραγία. Κάλεσα αμέσως μόλις είδα τη σύγκρουση το 166, το ίδιο κι ένας άλλος περαστικός. Η κοπέλα ευτυχώς είχε τις αισθήσεις της, ο πιτσιρικάς θα συνειδητοποίησε -ελπίζω- ότι με τη ζωή δεν παίζεις ούτε με τη δική σου, ούτε με των άλλων. Αυτό ευελπιστώ και για την κοπέλα, μετά από το να μην ήταν τίποτε πολύ σοβαρό και να γίνει σύντομα καλά. Στη θέση του αυτοκινήτου θα μπορούσε να έιναι ένας πεζός που θα διέσχιζε το δρόμο, καθώς το φανάρι ήταν κόκκινο για τα οχήματα και τότε δεν θα ήταν τόσο απλά τα πράγματα και μπορεί αντί για τραυματίες να είχαμε νεκρούς. Μακάρι λοιπόν, να μην ξεχάσουν τον κίνδυνο που διέτρεξαν, επαναλαμβάνοντας τις ίδιες παράτολμες απερισκεψίες.
Γι' αυτό τέτοιες μέρες που είναι και όλοι λίγο-πολύ βγαίνουμε να διασκεδάσουμε και κάποιοι μπορεί να πίνουν και κάτι παραπάνω, σας παρακαλώ να θυμάστε αυτό, η ζωή είναι ένα ανεκτίμητο δώρο που αν δεν το προσέχεις και δεν το σέβεσαι μπορεί πολύ εύκολα να το χάσεις. Να ζεις, ν' αγαπάς και να μαθαίνεις, όπως έχει πει κι ο Λέο Μπουσκάλια. Αλλά για να μαθαίνεις πρέπει να αγαπάς τη ζωή, για ν' αγαπάς πρέπει να ζεις και για να ζεις πρέπει να αγαπάς τη γνώση που μπορεί να σου προσφέρει η ίδια η ζωή. Μην αψηφάς το εφήμερο της ζωής, να το εκτιμάς για να μην το διακινδυνεύεις και για να μην χαραμίζεις στιγμές άσκοπα.
Εύχομαι το 2010 να πάρει μαζί του, πολύ μακριά, όλα τα άσχημα που έφερε, να αφήσει το 2011 να μας αποζημιώσει για όλα όσα μας χρωστάει η χρονιά που φεύγει, να διατηρήσει όλα τα ωραία που ήρθαν ή έμειναν στη ζωή μας το 2010 και να γίνει το 2011 μια ωραία κι ευχάριστα αξιομνημόνευτη χρονιά, με υγεία, αγάπη, ευτυχία, ηρεμία, δημιουργικότητα, αξιαγάπητους κι αξιόλογους ανθρώπους, πολύ φως, αισιοδοξία, όνειρα, ευκαιρίες, επιτυχίες, ειρήνη κι έναν κόσμο πιο δίκαιο και καλό.
Καλή Πρωτοχρονιά, Καλή Χρονιά και να είμαστε όλοι καλά ν' ανταμώνουμε σε στιγμές, σ' αισθήματα, σε μέρη και σε όνειρα!!!
Χρονια μας πολλά και καλά!
Κι ένας Σάκης Ρουβάς για να ξεκινήσει πανέμορφα, φωτεινά και χαρούμενα το 2011, "Χρόνια Πολλά":
http://www.youtube.com/watch?v=Pk0_zfnwtGU

Α, και που είσαι αγαπητό 2011, κοίτα να φερθείς σωστά με το δέοντα τρόπο, γιατί έχω όλη την καλή πρόθεση να σε λατρέψω, αλλά είναι δική σου ευθύνη αν θα συμβεί. Συνεννοηθήκαμε; Ναι θέλω ν' ακούω...