Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

Πάμε πλατεία (Συντάγματος);

Να βγούμε στους δρόμους, δεν διαφωνώ, κάθε άλλο. Να βγούμε! Μόνο που πρέπει να ξέρουμε γιατί βγαίνουμε και τί θέλουμε να πετύχουμε, είναι βλέπετε πρόσφατες και δη αμέτρητες οι μνήμες να βγαίνουμε στους δρόμους, να διαμαρτυρόμαστε, να δηλώνουμε την αντίθεση μας στα σκληρά οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης, στην πολιτική του μνημονίου, στη βία και σε τόσα άλλα κι όμως εκεί μείναμε, στα ίδια. Η Ελλάδα μοιάζει με έναν βάλτο που όσα βότσαλα κι αν ρίξεις δεν θα καταφέρεις τίποτε άλλο παρά να ταράξεις προσωρινά τα νερά. Αν δεν αποφασίσεις να ανοίξεις ένα δρόμο για να περάσει ο χείμαρρος και να φτάσει στη θάλασσα θα παραμείνει για πάντα βάλτος.
Ωραία ιδέα να βγουν οι άνθρωποι στο κέντρο της πόλης χωρίς κομματική υποστήριξη και οργάνωση, χωρίς αστυνόμευση, χωρίς να επιτρέπουν εισροές κουκουλοφόρων -που κάποιοι εξ αυτών πιθανότατα λειτουργούν ως προβοκάτσια- χωρίς φόβο, αλλά με ενότητα, να δηλώσουν την αντίθεση τους, την αγανάκτησή τους, να πουν εδώ είμαστε, υποφέρουμε, αρνούμαστε να μας κοροϊδεύετε και να μας υποτιμάτε.
Μήπως όμως πρέπει να αποφασίσουμε τί είναι αυτό που θέλουμε να αλλάξουμε, πώς θα το αλλάξουμε και ποια λύση πρέπει να δοθεί;
Να μην δεχτούμε τα μέτρα που επιεικώς θα τα χαρακτήριζα απάνθρωπα και παρανοϊκά (μειώνουν τις θέσεις εργασίας, μειώνονται οι συμβασιούχοι, αλλά εμφανίζεται η εισφορά αλληλεγγύης υπέρ ανεργίας!!!), αλλά να ξέρουμε τί δεν θέλουμε και τί θέλουμε για να μην πάμε ξανά στις κάλπες και ρίξουμε ό,τι και στις προηγούμενες...
Το σημαντικό είναι να μην μένουμε απαθείς και άπραγοι, αλλά οι πράξεις να είναι σωστές, αποτελεσματικές και προς τη σωστή κατεύθυνση. Τα πυροτεχνήματα είναι για την Πρωτοχρονιά, εδώ δεν θέλουμε τέτοια, θέλουμε εξέλιξη χωρίς μπαμ...