Σάββατο 21 Απριλίου 2012

'Οταν ο κόσμος ΔΕΝ κινείται γύρω από σένα...

Σάββατο βράδυ. Μια υπέροχη μέρα με πικ-νικ, καλή παρέα, γέλιο, εποικοδομητικές συζητήσεις, φύση, οξυγόνο, περπάτημα, χαμόγελα, τελειώνει και αφού έχω στείλει τα φωτογραφικά ντοκουμέντα και χαζολογήσει λίγο στο διαδίκτυο, χτυπάει το κινητό. Ο ρούλης, κάτι θυμάται να μου πει, να με ρωτήσει, αστεΐζεται, του υπενθυμίζω ότι μόλις έρθει σπίτι μπορούμε να το συζητήσουμε από κοντά. Δεύτερη γραμμή. Ένας αριθμός άγνωστος. Κλείνω βιαστικά τον γεννήτορα ρούλη (από το πατερούλης, καλέ!) κι απαντώ.
"Γεια σου, έχεις κλείσει τον τάδε για την εκπομπή;" Γεια. Ποιός είναι;;; " Η αυτή." Α, συγνώμη, δεν κατάλαβα. "Έχεις κλείσει τον τάδε; Γιατί τον πήρα να τον κλείσω για την εκπομπή μου και μου είπε ότι θα έρθει στη δική σας." Ναι, έχω κάνει κρούση, αλλά περιμένω ημερομηνία, επομένως δεν έχει κλείσει οριστικά. "Να ενημερώνετε όμως για να μην εκτιθέμεθα. Εγώ δεν το 'ξερα και τον πήρα τηλέφωνο." Από τη στιγμή που δεν έχω μια σίγουρη ημερομηνία, δεν μπορώ να ανακοινώσω ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος θα έρθει στην εκπομπή. Μόλις γίνει θα το γνωστοποιήσω.  "Καλά, θα μιλήσω κι εγώ μαζί του αύριο και θα του το πω. Να ξέρεις πάντως ότι όταν έρθει θα σας έρθω κι εγώ στο στούντιο." Κανένα πρόβλημα. "Πάντως, νομίζω ότι φεύγει για Θεσσαλονίκη, άρα πώς θα έρθει;" Απ' ό,τι ξέρω ξεκίνησε εμφανίσεις από το περασμένο Σάββατο και για όλο τον Μάιο στην Αθήνα -όπως με ενημέρωσε με δελτίο τύπου η εταιρεία του- και από τη στιγμή που η υπεύθυνη της εταιρείας του είπε ναι κι ότι έχει ενημερωθεί και θα μας πει ημερομηνία, μάλλον εδώ θα είναι. "Α, εντάξει. Να δίνετε όμως σήμα γι' αυτούς που θέλετε να κλείσετε να ξέρουμε άλλη φορά." (Γέλασα) Οκ. Γεια.
Πάμε τώρα σε όσα κρύβονταν πίσω από τις λέξεις -και δεν ήταν ο Αλέξης.
"Γεια σου, έχεις κλείσει τον τάδε για την εκπομπή;"
Γεια (θα 'χουμε υγεία ή μπααα; Παίζεται). Ποιός είναι;;; (Θεέ μου, πόσοι τρελοί κυκλοφορούν εκεί έξω και ποιος είναι αυτός που ξέρει τις κινήσεις μου, Παναγία μου, με παρακολουθούν; Ο Big Brother, η KGB, το FBI, τί, καλέ πείτε, μιλήστε μου!)
" Η αυτή." Α, συγνώμη, δεν κατάλαβα(τί θέλει πάλι αυτή, βρε παιδιά;). "Έχεις κλείσει τον τάδε; Γιατί τον πήρα να τον κλείσω για την εκπομπή μου και μου είπε ότι θα έρθει στη δική σας." Ναι, έχω κάνει κρούση, αλλά περιμένω ημερομηνία, επομένως δεν έχει κλείσει οριστικά(τί έγινε εδώ; Κι εσένα στο κάτω-κάτω ποιος σ' έχρισε ανακριτή, που θα πάρεις με ύφος τηλέφωνο να με ψέξεις που έκανα κίνηση να κλείσω καλεσμένο; Πάμε καλά;).
"Να ενημερώνετε όμως για να μην εκτιθέμεθα. Εγώ δεν το 'ξερα και τον πήρα τηλέφωνο." (βασική αντίδραση: Νοιαστήκαμε -αντικαταστήστε το 'νοια' και το βρήκατε) Από τη στιγμή που δεν έχω μια σίγουρη ημερομηνία, δεν μπορώ να ανακοινώσω ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος θα έρθει στην εκπομπή. Μόλις γίνει θα το γνωστοποιήσω(τόοοοοσο παράλογο κι εξωφρενικό να μην αποδέχομαι να κάνω τζάμπα εφέ και να παραπληροφορώ, έτσι, γιατί μπορώ! Μα τί άνθρωπος είμαι βρε παιδί μου, χάλια). 
"Καλά, θα μιλήσω κι εγώ μαζί του αύριο και θα του το πω. Να ξέρεις πάντως ότι όταν έρθει θα σας έρθω κι εγώ στο στούντιο." Κανένα πρόβλημα(τώρα να σου πω καμιά κουβέντα ή να μη σου πω; Αν βρεις την πόρτα ανοιχτή έλα, πώς θα φύγεις τώρα δεν ξέρω, αν αρχίσεις πάλι τις γελοιότητες. Και έχω και το έτερον ήμισυ της εκπομπής που είναι μην της γυρίσει το μάτι, γιατί δεν χαρίζει κάστανα).
"Πάντως, νομίζω ότι φεύγει για Θεσσαλονίκη, άρα πώς θα έρθει;" (Πρώτον: νομίσματα!)Απ' ό,τι ξέρω ξεκίνησε εμφανίσεις από το περασμένο Σάββατο και για όλο τον Μάιο στην Αθήνα -όπως με ενημέρωσε με δελτίο τύπου η εταιρεία του- και από τη στιγμή που η υπεύθυνη της εταιρείας του είπε ναι κι ότι έχει ενημερωθεί ο ίδιος και θα μας πει ημερομηνία, μάλλον εδώ θα είναι.(Αν είναι Θεσσαλονίκη και δεν μπορεί να έρθει και γνωρίζεις κάτι τέτοιο, γιατί προσπάθησες να τον κλείσεις εσύ, εεεε; Μωρέ, ξέρω τι σου χρειάζεται, να σου μιλήσω όσο πιο αγενώς μπορώ, αλλά έχε χάρη που θέλω το κάρμα μου ανάλαφρο!)
"Α. Εντάξει. Να δίνετε όμως σήμα γι' αυτούς που θέλετε να κλείσετε να ξέρουμε άλλη φορά." Γέλασα... (Θα μου κάνει μάθημα συναδελφικότητας και συνεργασίας η κοπέλα που ήρθε φέτος στο σταθμό. Σ' εμένα, που ανήκω στο δυναμικό του 3 χρόνια; Που στην πρακτική είχαν να λένε για το πόσο συνεργάσιμη, ευγενική και φιλότιμη είμαι και για το πνεύμα ομαδικότητας που έχω; Θα τρελαθούμε τελείως;) Οκ.(παραδίνομαι, η βλακεία είναι αήττητη, τέλος) Γεια.(Άντε να τελειώνουμε πριν ανέβει η πίεση, νέος άνθρωπος,  και φρόντισε να μην ξαναδώ τον αριθμό σου στις εισερχόμενες κλήσεις, γιατί δεν μας βλέπω καλά.)
Το τηλέφωνο κλείνει. Παίρνω την αγαπημένη φίλη να αφηγηθώ την παράνοια, εκνευρίζεται κι εκείνη και καταλήγουμε ότι εμείς σίγουρα ζούμε σ' ένα εντελώς διαφορετικό σύμπαν απ' όλους τους υπόλοιπους. Πρώτον, δεν θεωρώ ότι οφείλω να ενημερώνω κανέναν για το τί σκέφτομαι για την εκπομπή και ποιες κινήσεις κάνω, πέραν από τη φίλη και συμπαραγωγό. Γιατί είναι η εκπομπή ΜΑΣ. Δεύτερον, όταν δεν έχω οριστικοποιήσει κάτι θα βγαίνω σαν την τρελή να φωνάζω έχω κι αυτόν κι αυτόν κι αυτόν τον καλεσμένο; Είμαστε σοβαροί; Τρίτον, λυπάμαι, αλλά δεν κατανοώ γιατί πρέπει να είμαι στο μυαλό κάθε άλλου κι ο άλλος στο δικό μου. Από πού κι ως πού; Και θα μου ζητάνε και το λόγο από πάνω... Έχουμε ξεφύγει μου φαίνεται! Ε, ρε, η τρέλα δεν πάει στα βουνά, όλη εδώ ήρθε!
Γιατί ολόκληρος ο κόσμος κινείται γύρω από έναν και μόνο άνθρωπο...κατά τη γνώμη αυτού και μόνον.
Κι έτσι ένα πολύ όμορφο Σάββατο, καταλήγει κείμενο παραφροσύνης στο blog. Μ' ένα τηλεφώνημα. Πφφ...

Υ.Γ. Με τάραξαν πάλι, είχαν-δεν είχαν!
Καλό σαββατοκύριακο, αγαπητοί μου!