Πήγα και σήμερα στο εκλογικό κέντρο, μπήκα στο παραβάν και άρχισα να πετάω ένα-ένα τα ψηφοδέλτια μέχρι να κρατήσω τα δύο στα οποία είχα καταλήξει(αυτό τώρα είναι κάπως σχετικό, γιατί αν δεν θες κανένα απ' τα δύο, αλλά λες ότι μεταξύ της Σκύλλας και της Χάρυβδης, διαλέγω τον μονόφθαλμο Κύκλωπα, δεν είναι και καμιά τρομερή καταστάλαξη) και να κάνω την τελική επιλογή εκείνη τη στιγμή. Το έριξα με σφιγμένο στομάχι, ελπίζοντας ότι κάτι καλό θα συμβεί. Ελπίζοντας, γενικώς...
Περίεργη μέρα δεν νομίζετε; Χτες πυρκαγιές που έκαιγαν δάση, σπίτια κι ελπίδες, φλόγες να μάχονται με τον αέρα και να τον κάνουν σύμμαχο κι απ' την άλλη οι άνθρωποι να στέκονται ανήμποροι μπροστά στην καταστροφή. Τέσσερις άνδρες, που έκαναν εξωτερικές εργασίες, συνελήφθησαν ως υπεύθυνοι λόγω αμέλειας κάποιων εξ αυτών των πυρκαγιών.
Σήμερα, εκλογές. Όλη η Ευρώπη στραμμένη στην ελληνική εκλογική διαδικασία, μας τρόμαξαν, μας απείλησαν, μας χλεύασαν τις προηγούμενες μέρες και απόψε θα περιμένουν τα αποτελέσματα της ψήφου μας.
Μέχρι στιγμής τα exit poll δείχνουν τη ΝΔ πρώτη, τον ΣΥΡΙΖΑ. δεύτερο, το ΠΑΣΟΚ τρίτο, τους Ανεξάρτητους Έλληνες τέταρτους, τη χρυσή αυγή (Jesus!) πέμπτη, τη ΔΗΜΑΡ έκτη και το ΚΚΕ έβδομο κόμμα. Ο Μιχαλολιάκος βγήκε να το παίξει μάγκας κι όχι άδικα, κάποιοι -πολλοί- τον έκαναν να νιώθει μάγκας.
Αντί να συνειδητοποιήσουν οι ψηφοφόροι (θα ήθελα κάποια στιγμή μια ψυχολογική και ψυχιατρική εξέταση όσων τους ψήφισαν-ευχαριστώ) αυτού του...κόμματος, περί τίνος πρόκειται, μετά και από το βράδυ των προηγούμενων εκλογών, μετά την βιαιοπραγία κατά της Λιάνας Κανέλλη, μετά τις επιθέσεις κατά αλλοδαπών κι ημεδαπών, απλώς και μόνο γιατί διαφωνούν μαζί τους, αυτοί θεώρησαν ότι τα ανδρείκελα που επιτίθενται σωστά το πράττουν, πολλοί τους συνεχάρησαν και μάλιστα, αστειεύτηκαν με την άσκηση βίας και την έλλειψη ανθρωπιάς. Ναι, ε; Είναι τόσο αστείο;
Αν έμπαιναν στο δικό τους σπίτι, αν διαφωνούσαν εκείνοι μαζί τους και γίνονταν το κατά τύχη θύμα τους, θα το έβρισκαν εξίσου αστείο; Από πότε η βία είναι κάτι φαιδρό;
Νομιμοποιoύμε ως λαός μια κατάσταση ενάντια στην οποία χιλιάδες άνθρωποι θυσιάστηκαν. Πάλεψαν, αγωνίστηκαν, έχασαν τη ζωή τους για να αναπνέουμε ελεύθερα, να έχουμε δημοκρατία, να έχουμε το δικαίωμα της διαφορετικής άποψης και του σεβασμού αυτής από τους άλλους κι έρχεται μια στιγμή που όλα αυτά τα ρίχνουμε στον κάδο απορριμάτων. Κι ερωτώ. Γιατί;
Το κοινωνικο-πολιτικό σύστημα έχει αποτύχει παταγωδώς, το δέχομαι, αλλά αυτό το σύστημα, εμείς το φτιάξαμε, εμείς το χτίσαμε, εμείς το αναθρέψαμε, εμείς το στηρίξαμε και κάποιοι επωφελήθηκαν αυτού κι εμείς το ανεχθήκαμε. Οι ευθύνες είναι όλων μας. Ας μην βγάζουμε ξαφνικά απ' έξω τον εαυτό μας και το παίζουμε τα αθώα θύματα που ω, τί μεγάλο κακό τους βρήκε. Φταίμε. Και φταίμε όλοι. Κι ας μην ανήκω -και ηλικιακά και λόγω επιλογής ψήφου- σ' αυτούς που στήριξαν τις μέχρι τώρα κυβερνήσεις.
Την Πέμπτη, αργά το βράδυ, στη ΝΕΤ είχε τον ΕΞΑΝΤΑ, με θέμα την άνοδο των νεοναζιστικών και ακροδεξιών κομμάτων στην Ευρώπη. Αν βλέπατε την έξαρση της βίας, την ευκολία με την οποία ασκείται και την απάθεια απέναντι της, θα τρομάζατε. Εγώ τρόμαξα. Είδα να τραβούν βίντεο με ξυλοδαρμό ενός νέου παιδιού που είχε, απλώς, άλλη καταγωγή από τη δική τους, τον χτυπούσαν, τον κλωτσούσαν και τον πατούσαν στο πρόσωπο με δύναμη, αφήνοντας τις λάσπες απ' τις αρβύλες τους στο ματωμένο πρόσωπο του παιδιού. Επιδίδονταν αναίσθητοι κι αναίσχυντα σε τέτοια κτηνωδία και το θεωρούσαν τόσο διασκεδαστικό που το μαγνητοσκοπούσαν και το "ανέβασαν" στο διαδίκτυο.
Ένας άλλος "μπούλης", 180 κιλά τομάρι, αρχηγός μιας νεοναζιστικής οργάνωσης, που δεν μπορούσε ούτε σωστή σύνταξη να κάνει, ούτε να μιλήσει σαν άνθρωπος για να βγει ένα νόημα, έλεγε μασώντας την τσίχλα του, ότι αν χρειαστεί να σκοτώσει για να "ξεβρομίσει" η χώρα του, δεν τον νοιάζει πόσους, θα το κάνει. Εκείνη τη στιγμή, αναρωτήθηκα, ποιος τελικά αποτελεί "βρωμιά" για μια χώρα, για έναν λαό, για μια κοινωνία...
Δεν ξέρω τί θα με τρόμαζε περισσότερο, να το κατακρίνουν ή να το επιβραβεύσουν...
Λυπάμαι, αλλά θα το ξαναπώ κι ας διαφωνείτε μαζί μου. Δεν υπάρχει δικαιολογία για κάποιον που ψήφισε τους νεοναζιστές. Δεν υπάρχει. Και το λέει μια γυναίκα που μένει σε πολυκατοικία με ενοχλητικούς και αναίσθητους αλλοδαπούς, σε μια γειτονιά και πόλη που είναι γεμάτη ανθρώπους όλων των φυλών, που φοβάσαι να κυκλοφορήσεις μόνη και να περιμένεις το λεωφορείο για να πας στη δουλειά σου ή να γυρίσεις σπίτι σου. Ξέρετε γιατί; Γιατί δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Οπωσδήποτε πρέπει να υπάρξει μια μεταναστευτική πολιτική, ανθρώπινη και δίκαιη, για όλους. Το δίκαιο αφορά όλους. Μόνο που έχω δει, επίσης, την διαπλοκή και διαφθορά αστυνομικών, που νομίζουν πως ο κόσμος τους ανήκει επειδή φορούν μια στολή και μπορούν να σε απειλούν έτσι, γιατί γουστάρουν.
Και δεν νιώθουμε ασφαλείς στα σπίτια μας, όχι μόνον εξαιτίας των μεταναστών -που βεβαίως, υπάρχει κι ένα καθόλου αμελητέο ποσοστό εγκληματικότητας που αποδίδεται σ' αυτούς-, αλλά και λόγω της έλλειψης κοινωνικής πολιτικής, έλλειψης ασφάλειας από τις αρμόδιες αρχές, μιας εκτεταμένης διαφθοράς, αδιαφορίας και ανικανότητας των ιθυνόντων και φυσικά, της οικονομικής κρίσης που μετατράπηκε σε κρίση αξιών.
Με τα μέχρι τώρα δεδομένα η ΝΔ βγαίνει πρώτο κόμμα, τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου...
Λέτε να γίνει το όνειρο του Σαμαρά πραγματικότητα και να μην πάει με τον καημό ότι δεν έγινε πρωθυπουργός;
Κι από αύριο σ' ένα πράγμα ελπίζω, να ξαναγίνουμε άνθρωποι. Γιατί δεν είμαστε, όχι,σήμερα δείξαμε ότι δεν είμαστε...
Καλή μας τύχη.
