Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009

De javu:Ο Παπανδρέου Πρωθυπουργός!Ποια χρονιά έχουμε;!

Έρχονται στιγμές στη ζωή του ανθρώπου που συνειδητοποιεί ότι κάτι περίεργο συμβαίνει γύρω του κι είναι ο μόνος που το βρίσκει παράλογο. Τέτοια στιγμή ήταν η ώρα των αποτελεσμάτων χθες, βράδυ Κυριακής 4 Οκτώβρη 2009 που στην Ελλάδα είχαμε βουλευτικές εκλογές. Κι όμως. Δεν ήμουν η μόνη που βρήκε παράλογη την αύξηση των ποσοστών του ΛΑ.Ο.Σ., την μη είσοδο των Οικολόγων Πράσινων στη Βουλή και την εκλογική νίκη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Γύρω στις 12 το βράδυ μού τηλεφώνησε η μητέρα μου να με ρωτήσει αν έμαθα τα αποτελέσματα και μου ανακοίνωσε ότι βγήκε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., οι Οικολόγοι Πράσινοι έμειναν απ' έξω και "παίζεται" ακόμη αν τρίτο κόμμα θα είναι το ΚΚΕ ή το ΛΑ.Ο.Σ. Εκεί ήταν που τα είδα όλα -συγνώμη για την αργκό, αλλά ήταν πολύ μεγάλο το σοκ- και όχι μόνο εγώ, αλλά και η παρέα στην οποία βρισκόμουν. Από τον Ιούνιο με τις Ευρωεκλογές οι συμπολίτες μας έχουν βαλθεί να κάνουν το νευρικό σύστημα πολλών από εμάς κλωστές και να γυρίσουν τη χώρα πολλές δεκαετίες πίσω. Ευτυχώς, τρίτο κόμμα βγήκε το ΚΚΕ και όχι το-πιο δεξιά δεν έχει- ΛΑ.Ο.Σ. Αν έβγαινε σκεφτείτε έπαρση και τί αναχρονιστικές γραφικότητες θα ζούσαμε!
Χτες ήταν από εκείνες τις σπάνιες φορές που ντράπηκα που ζω στην Ελλάδα. Ζούμε στην ωραιότερη χώρα του κόσμου με τους χειρότερους και πιο κομπλεξικούς πολίτες στο σύμπαν!Μπράβο μας!Η κακομοιριά, η μιζέρια και η κλάψα έκαναν και πάλι το θαύμα τους.
Αυτό που από πολύ νωρίς με είχε καταπλήξει ήταν η έρευνα της Κappa Research για το Star, Το Βήμα και το in.gr που έδειχνε ότι οι νέοι 18-24 ετών σε ποσοστό 36,2 ψήφισαν Ν.Δ. και -οϊμέ- το 4,3 ΛΑ.Ο.Σ. Κατά τα άλλα: ΠΑ.ΣΟ.Κ. 39,5, ΚΚΕ 7,6, ΣΥ.ΡΙΖ.Α. 5,0 και Οικολόγους Πράσινους 3,2.
Η ηλικιακή ομάδα 18-44 όμως ήταν αυτή που με εξέπληξε ακόμη περισσότερο, καθώς το ποσοστό της Ν.Δ. ήταν 31,8(δηλαδή μικρότερο κατά 4,4 μονάδες από τις ηλικίες 18-24) και του ΛΑ.Ο.Σ. 6,6(υψηλότερο κατά 2,3 μονάδες), ΠΑ.ΣΟ.Κ. 42,9, ΚΚΕ 7,5, ΣΥ.ΡΙΖ.Α. 4,7 και Οικολόγοι Πράσινοι 3,5. Αυτά είναι τα ποσοστά που έδωσαν οι νέοι άνθρωποι στα κόμματα και είναι κατανοητό ότι φυσικά και δεν θα ψήφιζαν ξανά Νέα Δημοκρατία -ε, και ο μαζοχισμός έχει όρια!- ψήφισαν το έτερο κόμμα που το ξέρουμε, το έχουμε νιώσει στο πετσί μας, αλλά έχουμε την ελπίδα ότι θα έχει αλλάξει συνήθειες και νοοτροπία για την επανασύνδεσή μας. Άλλωστε, η αλήθεια είναι ότι κανένα άλλο κόμμα δεν θα μπορούσε να πείσει τον Έλληνα πολίτη ότι έχει την ικανότητα και την ισχύ να κυβερνήσει. Αλλά και μια στροφή στην πραγματική και ουσιαστική ανανέωση θα ήταν αν μη τι άλλο εποικοδομητική, τουλάχιστον μια μεγαλύτερη υποστήριξη στα μικρότερα κόμματα, σε διαφορετικές ιδέες, εφόσον μιλάμε για νέους ανθρώπους, εθεωρείτο αναμενόμενη, αλλά απεδείχθη λάθος εντύπωση. Δεν θα πίστευα ποτέ ότι άνθρωποι συνομίληκοι και -όχι πολύ- μεγαλύτεροι από μένα θα έδιναν τις ψήφους τους σε τόσο μεγάλα ποσοστά σε κόμματα συντηρητικών έως ακραίων αντιλήψεων.
Η Ελλάδα αποφάσισε να επενδύσει στα φοβικά της σύνδρομα αντί να τα ξεπεράσει και να δει πως οι άνθρωποι εξελίσσονται και βελτιώνονται όταν πάψουν να σκέφτονται είτε σαν τον εκλεκτό λαό του Θεού είτε σαν τον κατατρεγμένο, φτωχό, αδύναμο και αδικημένο λαό που όλοι είναι εναντίον του και όλοι είναι εχθροί. Ας καταλάβουμε επιτέλους ότι είμαστε πολίτες του κόσμου, ισότιμοι, ισάξιοι και ίσοι με όλους τους άλλους ανθρώπους, όπως κι εκείνοι σε σχέση μ' εμάς. Δεν είμαστε ανώτεροι από κανέναν και είναι αναγκαίο να συνειδητοποιήσουμε ότι κανείς δεν είναι ανώτερος από εμάς, δεν μας απειλεί και δεν θέλει να μας ισοπεδώσει. Η μοναδικότητα και η διαφορετικότητα είναι στοιχεία κάθε χώρας και κάθε λαού, ο πολιτισμός διαφέρει λόγω γεωγραφίας, συγκυριών και νοοτροπιών και είναι απόλυτα υγιές να συμβαίνει και να το προασπίζουν. Δεν σημαίνει ωστόσο ότι η διαφορετικότητα ακυρώνει την ανθρώπινη υπόστασή μας.Ας το καταλάβουμε μπας και βγάλουμε αυτή την κακομοιριά και τη μιζέρια που κουβαλάμε ως λαός και ανοίξουμε τα -κατά τα άλλα πολύ όμορφα και εκφραστικά- μάτια μας να δούμε τον κόσμο χωρίς παραμορφωτικούς και σκονισμένους φακούς.
Ήρθε ο Γιώργος Παπανδρέου, μετά τον παππού και τον πατέρα του, να κυβερνήσει το ακυβέρνητο πλοίο Ελλάδα, όχι γιατί ο Καραμανλής δεν προσπάθησε να το κάνει, αλλά γιατί πρέπει να έχει γνώση ο καπετάνιος, να έχει λίγη φιλοτιμία για δουλειά το πλήρωμα και κυρίως να θέλει το καράβι, γιατί άμα δεν θέλει...Χαιρέτα μου τον πλάτανο και πες του πως θ' αργήσω!Πόσες φορές είπε ο Παπανδρέου-νέος πρωθυπουργός εκείνο το "θα σηκώσουμε τα μανίκια" και το ακόμη καλύτερο -που μου θύμισε το σουξέ της Έλλης Κοκκίνου- "πάμε μαζί, ελάτε να προχωρήσουμε";!Που να πάμε Γιώργο παιδί μου;Πες μου προορισμό να δω αν μ' αρέσει, τί καιρό θα κάνει για να πάρω τα απαραίτητα, για πόσο καιρό, μόνοι ή με παρέα και μετά να αποφασίσω αν θα πάμε μαζί ή μόνος σου-που και μαζί και μόνος , Γιώργο μου, ίδιος είναι ο πόνος και δεν το λέω εγώ, ο Στράτος Διονυσίου προ ετών το έχει πει. Δεν ήξερε ο αείμνηστος θες να μου πεις;!
Ο Κώστας Καραμανλής θα ρέψει, αφού δεν βγήκε θα σταματήσει να τρώει ή ακόμη χειρότερα, θα πνίξει τον πόνο του στα κοψίδια και το playstation και θα γίνει ο "Κώστας και τα 150 κιλά που τον συνοδεύουν Καραμανλής". Ας σκεφτούμε όμως το πλήγμα στο γόητρο του ανθρώπου Κώστα. Μέχρι χθες έλεγε στην Αλίκη και τον Αλέκο ο μπαμπάς σας είναι πρωθυπουργός, τώρα που παραιτήθηκε και από αρχηγός της Ν.Δ. τί θα λέει;Ο μπαμπάς σας ήταν πρωθυπουργός, ήταν πρόεδρος του κόμματος και πιο παλιά ήταν δικηγόρος;Τόσα τέως πώς να τα αντέξει ο χριστιανός; Εμ, μου ήθελες επικεφαλής των Αχιλλέα Καραμανλή, το είπε ο κ. Κακαουνάκης "αυτό δεν είναι ψηφοδέλτιο, ιατρικό ανακοινωθέν είναι" και η απόφανση των γιατρών η εξής:Η επέμβαση πέτυχε, ο ασθενής απεβίωσε. Τα συλλυπητήριά μας. Να ζήσουμε, να ξεχάσουμε!
Θέλω να μείνω λίγο στον Παπανδρέου, ο οποίος έχει καταφέρει να είναι εξαιρετικά συμπαθής σαν άνθρωπος, άλλα δεν έχει κερδίσει την εκτίμηση ως πολιτικός. Είναι ο άνθρωπος που αν τον είχες θείο θα ήταν ο αγαπημένος σου, αν ήταν πατέρας σου δεν θα σου χάλαγε χατίρι, αν ήταν πατέρας φίλης-φίλου σου θα τον συμπαθούσες φοβερά, αλλά αν έπρεπε να του δανείσεις το αυτοκίνητό σου δεν θα το έκανες ποτέ. Όχι γιατί δεν τον θεωρείς φερέγγυο, αλλά δεν ξέρεις αν θα στο φέρει άθικτο ή αν ο ίδιος θα επιστρέψει σώος και αβλαβής. Εκπέμπει μια καλοσύνη, μια γλυκύτητα, αλλά βγάζει και μια αφέλεια, μια αφηρημάδα που όσο να πεις δεν σε κάνει να πιστεύεις ότι αν τον αφήσεις μια μέρα στο ταμείο του μαγαζιού σου θα μπορέσει να ολοκληρώσει έστω και μια συναλλαγή. Ο Ανδρέας Παπανδρέου έπειθε τόσο ως πολιτικός που επισκίαζε τη γνώμη που είχαν οι πολίτες για εκείνον ως άνθρωπο, έμοιαζε τόσο αδιάφορη μπροστά στην ηγετική του φυσιογνωμία. Αυτό δεν κληροδότησε στο γιο του. Ο Γιώργος είναι τόσο μετριοπαθής, δεν εγείρει συζητήσεις και πάθη, που υπερισχύει η μετριοπάθεια του χαρακτήρα του έναντι της πολιτικής του ικανότητας -αν και εφόσον υπάρχει. Αν αναλογιστούμε και τον παράγοντα Μαργαρίτα, τη γυναίκα που τη βλέπεις και σκιάζεσαι, καταλαβαίνεις ότι αν μεγαλώνεις με δύο τόσο ισχυρές και ισοπεδωτικές προσωπικότητες τον ευνουχισμό δεν τον γλιτώνεις. Είναι συμπαθής στα όρια της ανίας και το τελευταίο πράγμα που χρειαζόμστε είναι έναν ανιαρό πρωθυπουργό ή που να σε κάνει να πιστεύεις ότι κι ο ίδιος βαριέται.Ο Γιώργος μάλλον...δεν είναι πονηρός κι αυτά που λέει εκείνος τα τρώει, εσύ τί θα τρως δεν ξέρω!
Θα περιμένουμε και θα δούμε...ή θα περιμένουμε για να τα πιούμε να ξεχάσουμε!