Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

Ο Χάρης Αττώνης έρχεται στο Spam Radio την Παρασκευή 30 Νοεμβρίου


Την Παρασκευή 30 Νοεμβρίου ο ηθοποιός Χάρης Αττώνης θα βρίσκεται στην εκπομπή Spame Πακέτο για δύο ώρες, από τις 4 έως τις 6μμ.
Ο πρωταγωνιστής της παράστασης «I am my own wife», η οποία ανεβαίνει για δεύτερη χρονιά -μετακομίζοντας στο «104»- και έχει λάβει εξαιρετικές κριτικές, έρχεται να μας μιλήσει για τους σαράντα ρόλους που υποδύεται σ’ αυτή, με κύριο άξονα την Charlotte Von Mahlsdorf που μπορεί να έζησε ως γυναίκα, αλλά γεννήθηκε… Lothar.
Η παράσταση, η ομάδα Degree Zero, την οποία δημιούργησε το 2010, η πορεία του και η συνέχεια που σχεδιάζει είναι μόνο μερικά από αυτά που θα συζητήσουμε μαζί του!
Συντονιστείτε στο www.spamradio.gr
Μπορείτε να στείλετε τα mails σας κατά τη διάρκεια της εκπομπής στο: spamradio@yahoo.gr


Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Χαρείτε και μεταδώστε το άφοβα!

Αυτό θα πει χαρά και φωτεινή διάθεση! Μαριέττα Φαφούτη (μία από τις μεγάλες μου καλλιτεχνικές αδυναμίες) και Tareq τραγουδούν με πολύ κέφι και ανεμελιά ένα άκρως μεταδοτικό τραγούδι...

Tareq feat. Marietta Fafouti - Cin Cin

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

Για τα καλύτερα και τους καλύτερους...

Λίγη -έως πολλή- θετική ενέργεια και χαμόγελο πάντα χρειάζεται. Για όλα όσα υπάρχουν στη ζωή μας και είμαστε ευτυχείς και ευγνώμονες, αλλά και για όσα περιμένουμε να έρθουν και να δώσουν κι άλλο φως, ένα είναι το τραγούδι(με μεγάλες προσδοκίες βεβαίως, διότι ο ξεροκέφαλος ο άνθρωπος δεν μαθαίνει!)...

Ray LaMontagne - You Are The Best Thing

Μην πολεμάς, γιατί ο πόλεμος ποτέ δεν τελειώνει...

Έρχονται μέρες που αναρωτιέσαι ποια καθημερινότητα αντιμετωπίζεις: τη δική σου, αυτή που έχεις επιλέξει, αυτή με την οποία συμβιβάζεσαι ή αυτή που σου επιβάλλουν οι συνθήκες κι οι άλλοι; Η απάντηση δεν είναι πάντα εύκολη και ευδιάκριτη, πολλές φορές ακόμη κι εμείς οι ίδιοι βρισκόμαστε σε σύγχυση, ίσως δεν έχουμε καν προλάβει να το σκεφτούμε. Αυτό με τρομάζει περισσότερο, να μην υπάρχει χρόνος, χώρος, ανάσα, γι' αυτή τη σκέψη. Να σταθείς μια στιγμή και να έχεις τη διαύγεια να το καταλάβεις. Το μπλοκάρισμα στο μυαλό με ανησυχεί, με αδρανοποιεί, γιατί πάντα συνειδητοποιώ το μπλοκάρισμα, αλλά όχι πάντα το γιατί.
Τις τελευταίες μέρες σκεφτόμουν ότι αν και άνευ μισθωτής εργασίας ο χρόνος μου, ο πολύτιμος προσωπικός μου χρόνος, δεν υπάρχει. Ξυπνάω 7 ημέρες την εβδομάδα με ξυπνητήρι, τρέχω μέχρι τελευταία στιγμή να προλάβω τις υποχρεώσεις μου και δεν καταφέρνω να είμαι απολύτως συνεπής(κάτι που με ταράζει αφάνταστα -εγώ κι η ασυνέπεια δεν γίναμε ποτέ φίλες), κάνω κοπιώδεις προσπάθειες και το αποτέλεσμα δεν είναι όπως θα ήθελα και θα έπρεπε σύμφωνα με την προσπάθεια που καταβλήθηκε και δεν έχω μία μέρα να πω ότι δεν έχω να κάνω απολύτως τίποτε! Δεν μπορώ να κοιμηθώ εξαιτίας των αμέτρητων σκέψεων που τριγυρνούν στο μυαλό μου, προσπαθώντας να βάλω νοητά μία τάξη στα όσα έχω να κάνω και να μην ξεχάσω τίποτε. Το άγχος, εκείνη την ώρα που η φύση ησυχάζει, με αναστατώνει, διότι επιστρέφει δυναμικά. Θέλω να δω τους αγαπημένους μου ανθρώπους και βλέπω ότι ο χρόνος δεν μου βγαίνει και πνίγομαι ακόμη περισσότερο. Σκέφτομαι πόσα πράγματα θέλω να κάνω, αλλά χρήματα δεν υπάρχουν -ούτε δουλειά στον ορίζοντα- και πέφτω κι άλλο.
Ύστερα, συνειδητοποιώ την ένταση που κουβαλούν οι άνθρωποι, κλεισμένοι στον εαυτό τους, στα άγχη τους, με ένα σωρό πράγματα που τους θυμώνουν και τους εξοργίζουν και με την πρώτη ευκαιρία είναι έτοιμοι από το να μιλήσουν απότομα ή αγενώς μέχρι να τσακωθούν και να γίνουν εξαιρετικά εριστικοί. Αντικαταστήσαμε το χιούμορ με επιθετικότητα, το ενδιαφέρον με κυνισμό, την επικοινωνία και ανταλλαγή απόψεων με μη παραγωγικές διαφωνίες και εντάσεις, την αγάπη με άγχος, τις σχέσεις με υποχρεώσεις. Και ερωτώ: κρατήσαμε τίποτε καλό;
Ανάμεσα στα πρέπει που θέτουμε και τους ανθρώπους που έχουμε, προτιμώ τους δεύτερους. Οι προτεραιότητές μου, γενικά, είναι διαφορετικές από πολλών άλλων. Επίσης, προτιμώ να βγω να δω μια πολύ ωραία παράσταση από το να περάσω μια μέρα διαβάζοντας Γαλλικά (που τα υπεραγαπώ μεν, αλλά προτιμώ την επικοινωνία με τους ανθρώπους, την παρέα με την οποία θα πάω, τους καλλιτέχνες που θα αποδώσουν το έργο, την επικοινωνία που δεν είναι λεκτική, αλλά ψυχική).
Θέλω να πάρω τηλέφωνο ένα αγαπημένο πρόσωπο, να δω πώς είναι και να μην αισθανθώ ότι ενοχλώ ή το αποσπώ από αυτό με το οποίο ασχολείται, να με ακούσει πραγματικά, να έχει το μυαλό στη συζήτησή μας. Να με προσέχει. Να λάβω ένα μήνυμα ή να χτυπήσει το τηλέφωνο, επειδή κάποιος που μ' αγαπά με σκέφτηκε και θέλει να δει τί κάνω ή να μου πει απλώς ότι με σκέφτηκε! Να μοιραζόμαστε στιγμές κι αισθήματα χωρίς να βλέπουμε από πίσω έναν απώτερο σκοπό ή κάποιο υπόγειο κίνητρο που, ακόμη, δεν έχει φανεί. Να νιώθουμε ασφαλείς μεταξύ μας.
Αλλά, κυρίως, να νιώθουμε, γιατί έχουμε αναισθητοποιηθεί, σαν να πατήσαμε αδρανοποίηση -δυστυχώς, μόνο στα θετικά αισθήματα.
Πολεμάμε τους γύρω μας και τον ίδιο μας τον εαυτό, ό,τι μας καθιστά ανθρώπους, μα αυτός ο πόλεμος αν κηρυχθεί δεν θα τελειώσει ποτέ, ή τουλάχιστον, δεν θα τελειώσει χωρίς απώλειες κι ανεπανόρθωτες ζημιές*.
Φοβόμαστε μην μας παρεξηγήσουν, αλλά το πρόβλημα είναι ότι παρεξηγούμαστε με τους άλλους, επειδή κρυβόμαστε και καταχωνιάζουμε τα συναισθήματά μας στα πιο βαθιά μέρη της ψυχής.
Η κρίση αντί να μας ενώνει, μας απομονώνει, μα αυτό είναι το σφάλμα. Για να αλλάξει η κατάσταση, για να βελτιωθεί, πρέπει να είμαστε όλοι μαζί σ' αυτή την προσπάθεια. Εμείς, όμως, διαλέξαμε να είμαστε μόνοι, ο καθένας κλεισμένος στο καβούκι του κι αν πάει να βγει είναι για να επιτεθεί, να βγάλει αρνητισμό και ένταση. Εθελοτυφλούμε, δεν βλέπουμε το προφανές, είμαστε σαν μικροί "Μόγληδες", μόνο που εμείς επιλέξαμε την απομάκρυνση από τον κοινωνικό ιστό. Ξεμάθαμε τον πολιτισμό, την επικοινωνία, πώς είναι να μοιράζεσαι, να νιώθεις, να ανταλλάσσεις απόψεις, να σέβεσαι τη διαφορετικότητα, να αφήνεις χώρο στην αντίθετη γνώμη, να νοιάζεσαι και επιλέξαμε να αποτραβηχτούμε στη ζούγκλα που ήρθε ως συνέπεια αυτής μας της επιλογής.
Ο κόσμος πώς θα πάει μπροστά όταν εμείς ως οντότητες κάνουμε βήματα πίσω;
Τέτοιες στιγμές είναι που στέκομαι και αναρωτιέμαι αν η πραγματικότητά μου είναι δικής μου επιλογής, αν έχει στοιχεία που διάλεξα ή διάγω βίο προαποφασισμένο στα μέτρα και τα πρέπει άλλων. Εν ολίγοις, χωρίς να ερωτηθώ και άνευ διαπραγμάτευσης.
Καταλήγω πάντα στην σκέψη πως, αν δεν μπορώ να έχω όλα όσα θέλω τη δεδομένη στιγμή(ή και γενικότερα στη ζωή), έχω, ωστόσο, κάθε δικαίωμα να διαμορφώσω τα ήδη υπάρχοντα όπως ακριβώς επιθυμώ, στα δικά μου μέτρα, για να χαίρομαι και τη ζωή και τις μικρές στιγμές της που αν τις αφήνουμε να περνούν μίζερα, το νόημα έχει χαθεί.
Έτσι, μερικά υπαρξιακά που επεκτείνονται και στην κοινωνία για να έχουμε να πορευόμαστε. Είναι που δεν μπορώ αν δεν συνδέσω ψυχολογία και κοινωνικό γίγνεσθαι -στα χρόνια ψυχοθεραπείας θα οφείλεται.
Μην το φοβάστε το μαζί και το μοίρασμα, η καλύτερη επένδυση είναι οι άνθρωποι και μάλιστα, με την πιο κερδοφόρα απόδοση. Αρκεί να επιλέξεις σωστά και να ξέρεις ότι μπορεί να μην είναι πάντα το σιγουράκι, αλλά το αποθεματικό, πολλές φορές, θα σε εκπλήξει.

Υ.Γ. Και να είστε γλυκείς, τρυφεροί, με κατανόηση και σεβασμό απέναντι στους άλλους, θα δείτε που κι εκείνοι θα είναι έτσι προς εσάς. Αφήστε κατά μέρος την επιθετικότητα -ξέρετε πόσες τοξίνες συγκεντρώνονται στον οργανισμό; Χαμογελάστε και μην προσπαθείτε να αποδείξετε κάτι για εσάς έναντι των άλλων. Ο καθένας μας είναι αυτό που είναι και διαφέρει από κάθε άλλον, εκεί κρύβεται η γοητεία στις σχέσεις.

* "Τότε, θυμάσαι, που μου λες: Ετέλειωσεν ο πόλεμος!
Όμως ο Πόλεμος δεν τέλειωσεν ακόμα.
Γιατί κανένας πόλεμος δεν τέλειωσε ποτέ!"

(Απόσπασμα από το ποίημα "Ο Πόλεμος")
Μανώλης Αναγνωστάκης




Καλό μας ξημέρωμα!

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

Ευριπίδης Λασκαρίδης, ο ευγενής και δημιουργικός καλλιτέχνης!

Θεωρούσα, εδώ και χρόνια, άκρως γοητευτικό στοιχείο στους ανθρώπους την ευγένεια, την ευγενική φυσιογνωμία, να μοιάζει σαν από ευγενική γενιά, που είναι άμεσα συνδεδεμένη με την προσήνεια. Το να καταφέρνει κάποιος να είναι προσηνής τη στιγμή που έχει τρόπους φερμένους σαν από άλλη εποχή, είναι καταπληκτικό.
Αυτό ισχύει για τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Ευριπίδη Λασκαρίδη, ο οποίος βρέθηκε στο Spame Πακέτο την Παρασκευή 16 Νοεμβρίου για μία ωριαία συζήτηση που κύλησε σαν νερό.
Σκηνοθετεί την παράσταση "Καρέκλες" του Ευγένιου Ιονέσκο στο θέατρο Ροές (Ιάκχου 16, Γκάζι) με πρωταγωνιστές την Όλια Λαζαρίδου και τον Αντώνη Καφετζόπουλο. Με την κυρία του πρωταγωνιστικού διδύμου έχει συνεργαστεί ξανά στο παρελθόν και αποφάσισαν πως έπρεπε να υπάρξει συνέχεια. Με τον Αντώνη Καφετζόπουλο συναντιούνται για πρώτη φορά, αλλά είναι μια πολύ ευχάριστη συγκυρία, καθώς εκτιμά πολύ τον τρόπο που λειτουργεί και συνδιαλέγεται με τον ηθοποιό, τον οποίο θαυμάζει κι εκτιμά πολύ.
 Ο Ευριπίδης σπούδασε στο Θέατρο Τέχνης-Κάρολος Κουν, από το οποίο και αποφοίτησε αριστούχος. Στη συνέχεια, αποφάσισε να κάνει περαιτέρω σπουδές πάνω στη σκηνοθεσία και αυτό έκανε για 4 χρόνια στην Νέα Υόρκη. Η ζωή εκεί τον έμαθε πολλά πράγματα, τον γέμισε εμπειρίες, έκανε πάρα πολλές δουλειές για να ζήσει, ενώ σπούδαζε και όταν έληξε η βίζα, αποφάσισε ότι το θέατρο που θέλει να κάνει είναι στην Ευρώπη. Για εκείνον, δεν ήταν μια επιστροφή στην Αθήνα και την Ελλάδα, αλλά στην Ευρώπη, άλλωστε, επέστρεψε τη χρυσή εποχή, το 2004 που όλα έμοιαζαν ιδανικά. Αργότερα, βέβαια, κατάλαβε πως τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς έτσι κι ίσως να έπρεπε να διαλέξει μια άλλη ευρωπαϊκή πόλη.
Θα ήθελε, κι είναι κάτι που σκέφτεται, να βγει η δουλειά του στο εξωτερικό, αλλά αντιλαμβάνεται ότι αυτή την περίοδο, η κρίση έχει χτυπήσει όλη την Ευρώπη και ειδικότερα, το θέατρο. Όπως είπε χαρακτηριστικά, αν έχεις να πληρώσεις λογαριασμούς δεν θα κόψεις από το φαγητό, αλλά από την ψυχαγωγία. Ένα τέτοιο βήμα, επομένως,είναι δύσκολο, πρέπει να υπάρχει κάποιος που να σε υποστηρίζει και να φροντίζει όλα τα υπόλοιπα. Αυτός ο κάποιος δεν υπάρχει.
Θαυμάζει και θεωρεί δασκάλους του πολλούς σκηνοθέτες, Έλληνες, ξένους, παλιότερους, νέους, από διαφορετικά είδη θεάτρου. Για τον Ευριπίδη Λασκαριδη, δεν υπάρχει καλό θέατρο και κακό θέατρο, υπάρχουν πολλά είδη που εξυπηρετεί καθένα το σκοπό του και που είτε επικοινωνεί σωστά με το κοινό είτε όχι.
Ο ίδιος έχει πάντα αγωνία να βγει ένα σωστό αποτέλεσμα, μέχρι τελευταία στιγμή, αλλά και καθ' όλη τη διάρκεια μιας παράστασης, αναθεωρεί σκηνοθετικά από μικρές λεπτομέρειες στο φωτισμό μέχρι ολόκληρες σκηνές. Ακούει τον ηθοποιό, γιατί εκείνος είναι πάνω στη σκηνή και καταλαβαίνει τί γίνεται. Πόσω μάλλον, εφόσον είναι κι αυτός ηθοποιός, ξέρει πως πρέπει να τους ακούσει με μεγαλύτερη προσοχή.
Ένας γνήσιος καλλιτέχνης, αλλά και αυθεντικά ευγενής μας χάρισε μία πολύ όμορφη ώρα με τη γλυκύτητα, την ευγένεια, το ταλέντο και τη συγκροτημένη σκέψη του.
Αν θέλετε να ακούσετε ολόκληρη τη συζήτηση με τον Ευριπίδη Λασκαρίδη μπορείτε να πατήσετε εδώ: http://www.mixcloud.com/SpamePaketo/spame-16-11-2012/

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

Ο Ευριπίδης Λασκαρίδης στο Spame Πακέτο αυτή την Παρασκευή!

Ο Ευριπίδης Λασκαρίδης, ένας νέος και εξαιρετικά δημιουργικός σκηνοθέτης και ηθοποιός έρχεται την Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012 στις 4μμ στο Spame Πακέτο και το www.spamradio.gr. Η τελευταία του σκηνοθετική δουλειά είναι η παράσταση "Καρέκλες" του Ευγένιου Ιονέσκο με πρωταγωνιστές την Όλια Λαζαρίδου και τον Αντώνη Καφετζόπουλο, η οποία έκανε πρεμιέρα την Παρασκευή 9 Νοεμβρίου.
Αυτή η χρονιά ήταν γεμάτη για εκείνον, μαγνητοσκόπησε και έκανε το μοντάζ σ' ένα ντοκιμαντέρ ("Σκαλωσιά"), συμμετείχε ως ηθοποιός σε μία ταινία μικρού μήκους ("Eight-minute deadline"), σκηνοθέτησε και έπαιξε στην "Ώσμωση" στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών και τώρα σκηνοθετεί τις"Καρέκλες" στο θέατρο Ροές.
Θα έρθει στο στούντιο να συζητήσουμε για την παράσταση, το ξεκίνημά του ως ηθοποιός, αλλά και ως σκηνοθέτης, τα καλλιτεχνικά του πεπραγμένα και όλα όσα σκέφτεται κι έχει κατά νου για τη συνέχεια!
Συντονιστείτε στο: www.spamradio.gr

Για τα mails σας κατά τη διάρκεια της εκπομπής: spamradio@yahoo.gr
Νωρίτερα, μπορείτε να τα στείλετε στο: spamepaketo@yahoo.gr



Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

Χορεύετε;

Μια Κυριακή που ο χειμώνας κάνει αισθητή την παρουσία του, επιμένοντας να μας υπενθυμίζει ότι ήρθε αποφασισμένος να μείνει, χρειάζεται κάτι που να ηρεμεί, να γαληνεύει και κυρίως, να μας ζεσταίνει.
Τί λέτε, να χορέψουμε;

Nouvelle Vague- Dance with me
Υ.Γ. Εδώ που τα λέμε, εγώ είμαι υπέρ της αγάπης, της αγκαλιάς, της τρυφερότητας και της ζουζουνιάς ως τρόπο καταπολέμησης του κρύου, διότι όταν είναι ζεστή η καρδιά, ζεσταίνεσαι ολόκληρος. Ξαφνικά το κρύο αποκτά μικρότερη σημασία, τό 'χει αυτό η ανθρώπινη φύση, γεννά αγάπη σε ποσότητες που εκμηδενίζουν τις τιμές που γράφουν τα θερμόμετρα, οι λογαριασμοί, οι εφημερίδες.
Αγάπη και μουσική, βέβαια, αποτελούν τον ιδανικό συνδυασμό!

Να έχετε ένα όμορφο απόγευμα Κυριακής!

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

Καλέσματα ραδιοφωνικά και μη!

Την Παρασκευή 9 Νοεμβρίου το Spam Radio εκπέμπει από το προαύλιο του Παντείου. Κόσμος θα έρχεται, κόσμος θα φεύγει, αλλά το Spam εκεί, ακλόνητο.
Κάνουμε, λοιπόν, μια μίνι μετακόμιση, για μία μέρα μόνο(κοίτα τώρα που δεν υπάρχει τραγούδι γι' αυτή την περίπτωση!) και είμαστε έτοιμοι να παρουσιαστούμε ενώπιον όλων σας φορώντας την καλύτερη διάθεση και το πιο φωτεινό χαμόγελο που έχετε δει ποτέ σε ραδιοφωνικό σταθμό.
Στις 12μμ παρουσιαζόμαστε με δόξα και τιμή, στις 2μμ ξεκινούν οι ζωντανές εκπομπές(σπαρταριστές, όχι ό,τι κι ό,τι) με περαστικούς(ξαφνικές συλλήψεις και άλλα χαριτωμένα), αφιερώσεις, ερωτικές εξομολογήσεις on air(γιατί αν θέλετε να μοιραστείτε τον έρωτά σας, εμείς δεν θα σας εμποδίσουμε, είμεθα υπέρ του έρωτος, αγαπητά μου πιτσουνάκια), παράξενες ειδήσεις με τα απαραίτητα σχόλια(ναι, ξέχασα, εδώ μιλάω για τη δική μας εκπομπή), θετική ενέργεια από τη μία και μοναδική Μαριέττα Φαφούτη(ναι, συνεχίζω να μιλάω για το Spame Πακέτο) που θα περάσει να πει ένα γεια, να μας πει δύο λόγια για τις εμφανίσεις της στον Σταυρό του Νότου Plus που ξεκινούν 10 Νοεμβρίου, να ακούσουμε πέντε-δέκα τραγούδια της, να μιλήσει με κάμποσους περαστικούς από εκεί που θα βρισκόμαστε και να σχολιάσουμε καμιά είδηση(έτσι όπως τα μετράω, τελικά αναρίθμητα βγαίνουν όσα θα γίνουν με την φωτεινή νεράιδα μας!).
Μέχρι τις 8μμ το πρόγραμμα θα πάει κάπως έτσι. Μετά, όμως, έρχεται η ώρα του πάρτι! Σας περιμένουμε στο Bronze, το οποίο βρίσκεται δίπλα στο Πάντειο. Μουσική θα παίζουν οι παραγωγοί μας και το καλύτερο; Θα αναμεταδίδεται ζωντανά από το www.spamradio.gr για να έχουν όλοι την αίσθηση του πάρτι!
Η Παρασκευή σας μόλις κανονίστηκε, βάλτε μας επίσημα στο πρόγραμμα κι ελάτε να μας μάθετε και να περάσετε πολύ-πολύ ωραία. Κι αυτό είναι δέσμευση ;-)

Θα έχουμε και φοντάν, να σας κεράσουμε, τί έτσι με άδεια χέρια; Ε, όχι!

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

"Το Μεγάλο Μας Τσίρκο" είναι η Ελλάδα και παίζουμε όλοι...

Μια εμβληματική παράσταση (έτσι χαρακτηρίζεται, όχι αδίκως), κυρίως, όμως, ένα έργο με βάθος, ουσία και ποιότητα, όσο ανάλαφρη κι αν μοιάζει σε αρκετά σημεία, ανεβαίνει ξανά μετά από 39χρόνια!
Ο λόγος για "Το Μεγάλο Μας Τσίρκο" του Ιάκωβου Καμπανέλλη, το οποίο είχε ανέβει για πρώτη φορά το 1973 από την Τζένη Καρέζη και τον Κώστα Καζάκο. Η παράσταση αυτή στάθηκε η αφορμή να συλληφθεί και να φυλακιστεί η Καρέζη για τρεις μήνες, αλλά με το που αποφυλακίστηκε συνέχισε τις παραστάσεις. Δεν υπήρχαν και δεν υπάρχουν φράσεις ξεκάθαρες ενάντια στη Χούντα, αυτό δυσκόλευε τη λογοκρισία, τα κείμενα είναι αριστουργηματικά "κεντημένα", ώστε να λένε αυτό που θέλουν, χωρίς να χρησιμοποιούν ξεκάθαρες βολές ενάντια στο δικτατορικό καθεστώς.
Είναι μια αναδρομή στην Ιστορία μας έως το 1940. Μια ιδιαίτερη υπογράμμιση στην 3η Σεπτεμβρίου 1843 όταν ο ελληνικός λαός απαίτησε να αποκτήσει Σύνταγμα...
Η παράσταση, διάρκειας 2,5 ωρών, είναι πολιτική, θέλει να αφυπνίσει το κοινό μέσα από έναν αρκετά ευχάριστο τρόπο. Υπάρχουν, ωστόσο, πάρα πολλές συγκινητικές και ανατριχιαστικές στιγμές. Πάντα μπροστά στην αλήθεια της Ιστορίας και στο πόσο σταθερά επαναλαμβάνεται ανατριχιάζεις, βουρκώνεις, συγκινείσαι, αλλά και τρομάζεις. Γιατί, τελικά, δεν μαθαίνουμε από τα λάθη του παρελθόντος...δυστυχώς.
Η μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου, ο οποίος βρίσκεται επί σκηνής, συνοδεύει άψογα τη ροή της παράστασης στα διαφορετικά κομμάτια, εντείνει τη συγκίνηση και δίνει έμφαση την κατάλληλη στιγμή, στην κορύφωση της ερμηνείας των ηθοποιών.
Μία από τις καλύτερες και ιδιαίτερες στιγμές ήταν όταν ο Γιώργος Αρμένης κάνει τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και δη, το άγαλμα που βρίσκεται μπροστά στην Παλιά Βουλή, το οποίο αρχίζει να μιλά και να αναφέρει την Ιστορία του, λέγοντας πως δεν πρέπει να ακούμε αυτούς που λένε ότι αμόρφωτοι άνθρωποι και πάμφτωχοι, χωρίς φαγητό, κατάφεραν να κάνουν θαύματα και να ελευθερώσουν τη χώρα, επομένως κι εμείς το ίδιο πρέπει να κάνουμε. Γι' αυτό πολέμησαν, συνέχισε, για να έχουν ελευθερία, να έχουν παιδεία και ψωμί οι επόμενες γενιές και να μην χρειάζονται τα θαύματα!
Ως άγαλμα-Κολοκοτρώνης είπε πως για ένα πράγμα νιώθει περήφανος, που δείχνει το Πανεπιστήμιο, γιατί μια μέρα αυτό θα νικήσει τη Βουλή, δηλαδή η Παιδεία.
Αναφερόμενοι στην 3η Σεπτεμβρίου οι ηθοποιοί, έχουν μία σκηνή όπου ο Όθωνας με τη συμβολή των "συμμάχων" διατάζουν και σκοτώνουν έναν Έλληνα που ζητά Σύνταγμα κι έτσι ξεσηκώνονται κι οι υπόλοιποι. Εκείνη τη στιγμή όλοι μένουν ακίνητοι κι ακούγεται η φωνή του Ξυλούρη να τραγουδά. Απερίγραπτης φόρτισης στιγμή. Τόση συναισθηματική ένταση που σχεδόν μπορείς να την αγγίξεις.
Ένας αρλεκίνος σε όλη την παράσταση, στις επιμέρους σκηνές, περιφέρεται, παλεύει, ελευθερώνει, βρίσκεται πάντα εκεί, ακόμη κι αν δεν κάνει κάτι συγκεκριμένο. Ο καθένας μπορεί να δώσει το δικό του ορισμό, για μένα ήταν το ελληνικό πνεύμα, που δέχεται την επιβολή, αλλά δεν υποτάσσεται πραγματικά ή η ελευθερία που δεν το βάζει κάτω και συνεχίζει να αγωνίζεται, ώσπου να κερδίσει.
Ο Τάσος Νούσιας είναι έξοχος! Είναι, ούτως ή άλλως, ένας πάρα πολύ καλός ηθοποιός και έχει μια πολύ ωραία φωνή(προσωπική άποψη εδώ και χρόνια), σ' αυτή την παράσταση, όμως, ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος για τον ρόλο αυτό. Το ταλέντο του καταφέρνει να αναδειχθεί ακόμη περισσότερο μέσα από το κείμενο και τη σκηνοθεσία -την οποία υπογράφει ο Σωτήρης Χατζάκης. Η ενέργεια και το συναίσθημα που βγάζει σε κάθε σκηνή, τόσο τέλεια εναρμονισμένο με αυτό που πρέπει να κάνει είναι αξιοθαύμαστο.
Η Μαρίνα Ασλάνογλου, γι' ακόμη μία φορά αποδεικνύει ότι το θέατρο είναι ο χώρος που της ταιριάζει απόλυτα και έχει πολλά να μας δείξει στη συνέχεια. Σε έναν ρόλο που έχει σημαδευτεί από την ερμηνεία της Τζένης Καρέζη, καταφέρνει να ξεπεράσει την αξιοπρεπή παρουσία και να πάει την ερμηνεία της ένα βήμα παραπέρα. Για τον κ. Αρμένη δεν υπάρχουν λόγια, το ταλέντο του είναι εδώ και χρόνια αποδεδειγμένο, το ίδιο και η ποιότητά του.
Η πραγματική έκπληξη είναι ο νεαρός τραγουδιστής που ερμηνεύει τα τραγούδια της παράστασης. Μια πάρα πολύ καλή φωνή και μια σεμνή παρουσία. Το όνομα αυτού Ζαχαρίας Καρούνης.
Μετά την καλοκαιρινή περιοδεία σε όλη την Ελλάδα η συμπαραγωγή του ΚΘΒΕ και του Ακροπόλ, επιστρέφει στην κεντρική σκηνή του Ακροπόλ και δίνει στη θεατρική σκηνή αυτό που έλειπε.
Είναι μια ανεπανάληπτη εμπειρία αυτή παράσταση, μην τη χάσετε. Από τα καλύτερα, αν όχι το κορυφαίο, δρώμενα που έχω δει τα τελευταία -πολλά- χρόνια στο θέατρο.
Ένα μάθημα Ιστορίας που συμμετέχουμε όλοι, γιατί ξέρουμε σε τί αναφέρεται, γιατί υπάρχει διαχρονικότητα, μια κυκλική πορεία που συνεχίζεται αενάως μέχρι ν' αποφασίσουμε να σπάσουμε τον κύκλο και να κάνουμε την ανατροπή. Μαζί. Όλοι μαζί.
Γιατί όπως λένε και στην παράσταση "όπου παρέα, εκεί καλύτερα".

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: Σωτήρης Χατζάκης
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Σκηνικά-κοστούμια: Έρση Δρίνη
Χορογραφία: Δημήτρης Σωτηρίου
Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρίνα Χατζηιωάννου
Βοηθοί σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Αναστασία Χαρμούση, Εβελίνα Κοτρίδου
Οργάνωση παραγωγής (ΚΘΒΕ): Ροδή Στεφανίδου
Οργάνωση παραγωγής (ΘEATΡΟ ΑΚΡΟΠΟΛ): Τόνια Αρβανίτη
Τραγουδιστής: Ζαχαρίας Καρούνης
Διανομή (με σειρά εμφάνισης): Μαρίνα Ασλάνογλου (Ρωμιάκι, Πυθία), Τάσος Νούσιας (Ρωμιός, Καπετάνιος, Κλέφτης), Κική Μπάκα (Πιερότος, Κολλητήρι), Δημήτρης Μορφακίδης (Α΄ Μακεδόνας, Γραμματέας, Νεόκλητος, Τρελός, Βοηθός πωλητή), Γιάννης Καραμφίλης (Β΄ Μακεδόνας, Όθωνας, Καπετάνιος, Αριστοκράτης, Χωρικός, Σταύρακας), Αλέξανδρος Τσακίρης (Ιερέας, Άγγλος Πρέσβης, Αυλικός, Χωρικός, Χατζηαβάτης, Ζωγράφος), Χρήστος Νίνης (Αρχιερέας, Ρώσος Πρέσβης, Καπετάνιος, Χωρικός, Βεληγκέκας), Γιώργος Αρμένης (Ζητιάνος, Κολοκοτρώνης, Καραγκιόζης, Βενιζέλος), Μιχάλης Γούναρης (Μοναχός, Α΄ Καπετάνιος, Χωρικός, Μπαρμπα-Γιώργος, Πλανόδιος Πωλητής), Νίκος Καπέλιος (Μοναχός, Γάλλος Πρέσβης, Αυλικός, Ανδρίκος, Απεσταλμένος, Ράφτης), Γιάννης Χαρίσης (Μοναχός, Αυστριακός Πρέσβης, Αυλικός, Λέων, Απεσταλμένος), Νίκος Μαγδαληνός (Μοναχός, Βαυαρός, Πρόεδρος, Ασημάκης), Marlene Kaminsky (Ιέρεια, Αριστοκράτισσα, Ερατώ, Χωρική), Χρύσα Ζαφειριάδου (Ιέρεια, Αριστοκράτισσα, Αριάδνη, Χωρική, Μοδίστρα, Γυναίκα Ερυθρού Σταυρού), Ευανθία Σωφρονίδου (Αριστοκράτισσα, Χωρική, Παιδί, Νιόνιος), Αμαλία-Ελευθερία Ταταρέα (Αριστοκράτισσα, Χωρική, Μορφονιός), Λίλιαν Παλάντζα (Χωρική, Αριστοκράτισσα, Αγλαΐα, Γυναίκα Ερυθρού Σταυρού), Πολυξένη Σπυροπούλου (Μοναχός, Χωρική, Αριστοκράτισσα, Φρόσω), Στέλλα Ράπτη (Μοναχός, Χωρική, Αριστοκράτισσα, Καπελού, Γυναίκα Ερυθρού Σταυρού).
Λαός: ο θίασος

Χορευτές: Παναγιώτα Αλεξίου, Αφροδίτη Γεωργιάδου, Κώστας Καφαντάρης, Αλέξης Τσιάμογλου
Στην ορχήστρα, την οποία διευθύνει επί σκηνής ο Σταύρος Ξαρχάκος, συμμετέχουν οι μουσικοί:
Νεοκλής Νεοφυτίδης (πιάνο), Νίνο Κιτάνι (φλάουτο, κλαρίνο, φλογέρα), Βασίλης Δρογκάρης (ακορντεόν), Σωτήρης Μαργώνης (βιολί), Ηρακλής Ζάκκας (μπουζούκι, μαντολίνο, λαούτο), Διαμαντής Σιδερίδης (τζουράς, μπουζούκι), Νίκος Σαμπαζιώτης (κιθάρα), Σταύρος Καβαλιεράτος (κοντραμπάσο), Γιάννης Χατζής (κρουστά).

Θέατρο Ακροπόλ, Κεντρική σκηνή Ιπποκράτους 9 – 11
Πέμπτη έως και Σάββατο στις 21.00 & Κυριακή στις 19.00, λαϊκές, απογευματινές κάθε Τετάρτη & Σάββατο στις 18.00.
Πληροφορίες: 210- 36 43 700
Τιμές εισιτηρίων: 25, 20, 15, 10 – φοιτητικό 15



Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012

Διαλογισμός, συλλογισμός και παραλογισμός, όλα μαζί σ' ένα απολαυστικό απόγευμα Παρασκευής!


Οι Baby Guru ήρθαν... Όχι ακριβώς με τον παραδοσιακό τρόπο. Για την ακρίβεια, ο Άξιος Ζαφειράκος(Sir Kosmiche) ήρθε στο στούντιο, ο Γιάννης Καρράς (King Elephant) μας άκουγε από το σπίτι και παρενέβαινε μέσω του chat στην κουβέντα, όσο για τον Γιώργο Δημάκη (Prins Obi) ένα μυστήριο καλύπτει το αν μας άκουσε και πού βρισκόταν.
Περάσαμε ένα πάρα πολύ ωραίο δίωρο μιλώντας για τη μουσική της μπάντας, την επανένωσή τους ως παρέα και τη δημιουργία των Baby Guru, τον πρώτο τους δίσκο, αλλά και πριν απ' αυτόν το διαδικτυακά διαθέσιμο Yogi Sister (vol. 1, γιατί υπήρξε και vol. 2, αμέσως μετά τον πρώτο δίσκο) και φυσικά το πρόσφατο Pieces.
Mας μίλησε για τις μουσικές επιρροές του δίσκου και καθένα από τους τρεις ξεχωριστά, το ενδεχόμενο κάποιου προσωπικού δίσκου -ο Γιώργος ετοιμάζει τώρα κάτι, ο Γιάννης έχει ήδη κυκλοφορήσει ένα δίσκο, ο Άξιος θα 'θελε και το έχει κατά νου, αλλά προέχουν οι Baby Guru- και τι συμβαίνει όταν στο στούντιο του King Elephant ηχογραφείται καινούργιο υλικό...
Εκτός του Γιάννη, ο Γιώργος κι ο Άξιος ασχολούνται επαγγελματικά με άσχετα πράγματα, ο πρώτος είναι φαρμακοποιός, ο δεύτερος οικονομολόγος και ασχολείται με τα λογιστικά. Ο Γιάννης απ' την άλλη κάνει παραγωγές, αναλαμβάνει ενορχηστρώσεις και ασχολείται αποκλειστικά με τη μουσική.
Οι ζωντανές εμφανίσεις τους έχουν αποσπάσει πλήθος θετικών σχολίων, εκείνοι παραδέχονται, απλώς, ότι ο Γιώργος απειλεί κάθε φορά ότι θα γδυθεί επί σκηνής -βέβαια, δεν το έχει κάνει ακόμη- και έχουν κάποια live προγραμματισμένα με το σημαντικότερο να λαμβάνει χώρα εκτός Ελλάδος, στην Ολλανδία στις 9 και 10 Ιανουαρίου 2013 στο Eurosonic Noorderslag 2013 κι είναι ενθουσιασμένοι μ' αυτό. Η καριέρα στο εξωτερικό τους ενδιαφέρει, θέλουν να δοκιμάσουν ένα τέτοιο "άνοιγμα"και αυτή είναι μία πάρα πολύ καλή ευκαιρία.
Όσο για τη μεταξύ τους σχέση και συνεργασία, αλλά και το αποτέλεσμα της δουλειάς τους και την ενέργεια στα live τους, το βασικό συστατικό είναι η ειλικρίνεια, να είναι μεταξύ τους ειλικρινείς και το αποτέλεσμα αληθινό κι ειλικρινές, έτσι θα το αντιληφθεί και το κοινό.
Ο King Elephant είχε μία εξαιρετικά παιγνιώδη διάθεση στο chat, αλλά και πολύ σοβαρή όταν συζητούσε με τους υπόλοιπους για τη μουσική, τις ευκαιρίες που δίνονται σε νέους καλλιτέχνες και τις παραγωγές. Μέχρι και υλικό από ακροατή-μουσικό ζήτησε. Στο τέλος, μοίρασε αγάπη σε όλους και μας αποχαιρέτησε συγκινημένος και σίγουρα μετανιωμένος που δεν ήρθε στο στούντιο τελικά.
Κάποια στιγμή αναφέρθηκε και κάτι για μανιταρόπιτες, εμείς δεν το πήραμε πολύ στα σοβαρά. Τεράστιο λάθος... Μάθαμε ποιος φτιάχνει και πού θα βρούμε την καλύτερη μανιταρόπιτα, και όχι μόνο, ακόμη και στις 3 το πρωί!
Αν πιστεύετε ότι αυτά ήταν όλα όσα ειπώθηκαν κάνετε μεγάλο λάθος. Για περισσότερα και όλες τις απαραίτητες λεπτομέρειες μπείτε εδώ:

Γνωρίζοντας από κοντά τον Άξιο, αλλά και την απίστευτη "τρέλα" του Γιάννη διαδικτυακά, οι Baby Guru έχουν να πουν πολλά και στη μουσική, αυτό θα το καταλάβουν καλύτερα οι γνώστες, αλλά και γενικότερα ως προσωπικότητες σ' αυτό το χώρο.
Εμάς μας έφτιαξαν σίγουρα το απεργιακό απόγευμα Παρασκευής στις 2 του Νοέμβρη!