Σουέλ: Ένα βουβό κύμα μιας αιώνιας αγάπης, γιατί "σ' αγαπώ" σημαίνει σε υπολογίζω...

Μια γυναίκα λίγο πριν τα εξήντα, κομμώτρια στην Ελευσίνα, αριστερή, γεμάτη ταμπεραμέντο και έναν μεγάλο έρωτα εδώ και σχεδόν σαράντα χρόνια με τον καπετάνιο Μήτσο Αυγουστή. Μια γυναίκα που έφτιαξε μια ζωή στα διαλείμματα της οποίας εμφανιζόταν ο Μήτσος, ή μάλλον, μια ζωή με άξονα εκείνον.
Γνωρίστηκαν κάπως παράδοξα, αλλά τα γαλάζια μάτια του την μάγεψαν κι από εκείνη τη στιγμή, έγινε το κέντρο του κόσμου της. Α, ξέχασα να σας πω το όνομά της. Λίτσα Τσίχλη. Στρουμπουλή, χαριτωμένη, φύσει σέξι, με "έμφυτη αταλαντοσύνη στο γούστο και έμφυτο ταλέντο στη χαρά" όπως λέει κι η ίδια. Αφοπλιστικά ειλικρινής στο λόγο της και ποιητική στο συναίσθημα. Άκουγε ΕΡΑ στο ραδιόφωνο και Μητσιά, Αλεξίου, Μητροπάνο, αλλά και Μπετόβεν που όταν έμαθε πως ήταν κωφός ενθουσιάστηκε και πήγε και αγόρασε έναν δίσκο με συνθέσεις του που έπαιζε ακατάπαυστα στο πικ-απ.
Το σαλόνι του σπιτιού της στην Ελευσίνα είναι ο τόπος του δράματος. Μην αναρωτιέστε ποιο είναι το δράμα. Ο καπετάνιος της την χώρισε δεκαετίες πριν με αφορμή μια μίνι φούστα. Λίγο μετά ξαναγύρισε κοντά της, μόνο που πια ήταν παντρεμένος και πατέρας. Όσο ζούσε στη σκιά της επίσημης οικογένειάς του, είχε ευκαιρίες να φτιάξει κι εκείνη τη δική της, μα κάθε φορά που εκείνος την παρότρυνε να το κάνει και να μην τον περιμένει άλλο, ένας ερωτικός μαραθώνιος αναιρούσε όσα είχε πει.

Κι έτσι η Λίτσα έμενε ερωτευμένη και πιστή να περιμένει τον καπετάνιο της. Του έστελνε γράμματα, της απαντούσε, της έστελνε φωτογραφίες, του έστελνε κι εκείνη κι όταν γύριζε από το ταξίδι περνούσαν λίγες μέρες μαζί μέχρι να επιστρέψει στην οικογένειά του. Η σχέση τους ήταν δομημένη γύρω από ένα άσβεστο πάθος με πολλά στοιχεία συζύγων. Τον φρόντιζε, του μαγείρευε, έκανε δουλειές κι εκείνος διάβαζε εφημερίδα και την κοιτούσε. Τον έκανε να γελάει, κάθε φορά που ήταν σκυθρωπός έκανε τον γελωτοποιό γελοιοποιώντας τον εαυτό της.  Κάθε φορά που της ζητούσε να κάνει κάτι για να γελάσει, εκείνη το έκανε. Είχε αναλάβει να είναι η χαρά της ζωής του, ακόμη κι αν δεν είχε καμία διάθεση. Αλλά τον αγαπούσε, αυτό είχε σημασία.
Τα τελευταία χρόνια δεν είχε σημεία ζωής από τον καπετάν-Αυγουστή, απογοητεύτηκε, πίστεψε πως είτε η θάλασσα, που τόσο αγαπούσε, τον κράτησε κοντά της σε αμέτρητα ταξίδια ή αποφάσισε να αφοσιωθεί στην οικογένειά του, για την οποία δεν μιλούσε ποτέ όταν ήταν μαζί.
Μια μέρα χτυπά την πόρτα της ο γιος του και τότε η Λίτσα αρχίζει να εξιστορεί έναν μεγάλο έρωτα, μια βαθιά κι ανιδιοτελή αγάπη, με απόλυτη ειλικρίνεια, χωρίς να εξωραΐζει τα γεγονότα, να αγιοποιεί τα πρόσωπα, αλλά ούτε και να τα δαιμονοποιεί. Είναι όλοι άνθρωποι, με πάθη, με τρωτά σημεία, με ελαττώματα, με λάθος αποφάσεις κι επιλογές και με την ευθύνη των συνεπειών τους. Για την Λίτσα πρέπει ν' αγαπάς έναν άνθρωπο ξέροντας την αλήθεια γι' αυτόν, ποιος είναι πραγματικά. Για να τον αγαπάς ολόκληρο.
Ο γιος θα παραμείνει βουβό πρόσωπο όσο θα την παρακολουθεί να ξετυλίγει το νήμα μιας σχέσης που ένωσε τόσες ζωές χωρίς να το ξέρουν, θα ακούει τη Λίτσα να διηγείται με πάσα λεπτομέρεια κομμάτια από τη ζωή με τον πατέρα του, ακόμη και τα πιο προσωπικά. Αλλά και τη δική της ζωή όσο εκείνος ταξίδευε.
Ένα σπίτι εκκωφαντικά σιωπηλό που τον περίμενε κι εκείνη μίλαγε μόνη της, τραγουδούσε, είχε τη γάτα της και κάποτε άρχισε να ασχολείται με τα φυτά, να έχει κάτι να φροντίζει, κάποιον να φροντίζει. Να έχει μια παρέα. Τα μεσημέρια έβαζε πάντα δύο ποτήρια κρασί, το ένα για εκείνον. Δεν επέτρεψε ποτέ στον εαυτό της να της λείψει, ζούσε σαν να ήταν μαζί, σαν να ήταν πάντα εκεί. Χωρίς, όμως, κανείς να ξέρει την ύπαρξή του.
Ονειρευόταν μια ζωή με παιδιά, με φωνές, με έρωτα, με αγάπη, μια κοινή ζωή με τον Μήτσο του οποίου λάτρευε το μπράτσο και το λάτρευε ακόμη κι όταν άρχισε να βγάζει άσπρες τρίχες, γιατί ήταν το μπράτσο του, το ίδιο που την αγκάλιαζε.

Μια δεκαετία έχει να μάθει για εκείνον, "Σουέλ" κι ο τίτλος της παράστασης, το βουβό κύμα του ωκεανού στη ναυτική γλώσσα. Η Ελένη Καστάνη υπέροχη, ζεστή, γλαφυρή, να ξεχειλίζει συναίσθημα και εικόνες. Πότε με τη ζωντάνια της σε κάνει να χαμογελάς και να παίρνεις βαθιές ανάσες κι άλλοτε με την εξιστόρηση δημιουργεί εικόνες που γεμίζουν τη σκηνή με πρόσωπα που στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν εκεί και η αλήθεια της ηρωίδας της είναι τόσο αφοπλιστική και λυρική που δεν μπορεί παρά να σε συγκινήσει.
Μια φράση που κρύβει μέσα της το μεγαλείο, το βάθος και την αλήθεια της αγάπης είναι δια στόματος Λίτσας Τσίχλη: "Σ' αγαπώ σημαίνει σε υπολογίζω. Θα 'μαι καλά, έρθεις-δεν έρθεις. Να 'σαι καλά, γυρίσεις-δεν γυρίσεις."

Μέχρι τέλος Μαρτίου η παράσταση "Σουέλ" βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο της Ιωάννας Καρυστιάνη και σε σκηνοθεσία Χρήστου Παληγιαννόπουλου θα παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν στην οδό Φρυνίχου 7, στην Πλάκα. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο η Ελένη Καστάνη σε μια ερμηνεία που θα κουβαλά σαν παράσημο για χρόνια.

"Σουέλ", δραματοποιημένο μυθιστόρημα της Ιωάννας Καρυστιάνη

Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν, Φρυνίχου 14, Πλάκα
Τηλ.: 2103222464
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Χρήστος Παληγιαννόπουλος
Ερμηνεύει: Ελένη Καστάνη. Συμμετέχει: Ηλίας Αδάμ
Σκηνικά-κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα
Παραστάσεις: Δευτέρα & Τρίτη 9.15 μ.μ.
Εισιτήρια: € 15, 10.
Διάρκεια: 70'

Ένα ζωηρό, ζεστό, γεμάτο χαρά κύμα: η Ελένη Καστάνη!

Ο Μάρτιος ξεκίνησε με έναν πολύ ευχάριστο και ζεστό τρόπο. Μια ηλιόλουστη Παρασκευή στο ιστορικό κέντρο της πόλης ένας πολύ γλυκός και ζεστός άνθρωπος έκανε το απαιτούμενο ποδαρικό για τον νέο μήνα, τον πρώτο μήνα της άνοιξης! Η Ελένη Καστάνη, η ταλαντούχα ηθοποιός, που μας έχει χαρίσει αμέτρητες στιγμές αυθόρμητου γέλιου, αλλά και κάποιες συγκινητικές ερμηνείες, ήρθε στην εκπομπή Spame Πακέτο να μας μιλήσει για την παράσταση "Σουέλ" στην οποία πρωταγωνιστεί στο Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν (Φρυνίχου 14, Πλάκα).
Ο λόγος της χειμαρρώδης, ζεστός, γεμάτος εικόνες, αλήθεια και συναίσθημα. Ακόμη και οι δύο ώρες δεν ήταν αρκετές μαζί της. Θα μπορούσαμε να μιλάμε ώρες, κάτι που σημείωσε κι εκείνη, ειδικά γι' αυτή την παράσταση με την οποία έχει κατενθουσιαστεί. Είναι η πρώτη φορά που παίζει σ' έναν μονόλογο, αλλά από τη μία θεωρεί ότι είναι πιο ξεκούραστο από μια κωμωδία με πολλούς ηθοποιούς και συνεχείς εναλλαγές μέσα σ' αυτό το κωμικό πλαίσιο. Από την άλλη, είναι πιο δύσκολο λόγω του ότι όταν έχεις κάποιον άλλο απέναντί σου είναι διαφορετική η επαφή, έχεις κάποιον να σου δίνει την ατάκα για να συνεχίσεις. Αυτή τη φορά, όμως, έχει αγαπήσει τόσο πολύ το κείμενο της Ιωάννας Καρυστιάνη, το βιβλίο της από το οποίο έχει παρθεί ο μονόλογος, αλλά και τον ρόλο της Λίτσας Τσίχλη. Θαυμάζει την ηρωίδα της, την γενναιοδωρία ψυχής, την έλλειψη μιζέριας, την αγάπη της για ζωή, ότι δεν είναι στερημένη από χαρά κι από αγάπη, το ταμπεραμέντο της, αλλά και τη δικαίωση του έρωτά της με τον καπετάνιο Μήτσο Αυγουστή. Στη δικαίωση αυτής της σχέσης, η Ελένη Καστάνη βλέπει την ελπίδα για όλους τους ανεκπλήρωτους έρωτες που μπορεί να έζησαν, να ζουν ή να ζήσουν οι άνθρωποι. Την ελπίδα πως καμιά φορά μπορεί και να εκπληρωθούν...
Αναφέρθηκε στην εποχή που αποφάσισε να δώσει εξετάσεις στο Εθνικό και τελικά, δεν την πήραν. όταν είδε τα αποτελέσματα άρχισε να κλαίει περπατώντας από την Αγ. Κωνσταντίνου προς την Ομόνοια. Κάπου εκεί την είδε έναν ηλικιωμένος κύριος και την ρώτησε γιατί κλαίει, αν της συμβαίνει κάτι, όταν του είπε ότι έδωσε εξετάσεις στο Εθνικό και δεν πέρασε, εκείνος την συμβούλευσε να μην στεναχωριέται, γιατί για να κλαίει, σημαίνει ότι το θέλει πάρα πολύ και άρα θα τα καταφέρει να γίνει και θα πετύχει!

Εκείνη την κουβέντα δεν θα την ξεχάσει ποτέ, ήταν αυτό που χρειαζόταν για να σκεφτεί πως μπορεί ο κύριος αυτός όντως να έχει δίκιο. Ύστερα, μπήκε στη σχολή Βεάκη και ξεκίνησε η πορεία στην υποκριτική, με δυσκολίες φυσικά στο ξεκίνημα. Για πέντε χρόνια δεν έβρισκε δουλειά, ειδικά στην Αθήνα, στις οντισιόν δεν την επέλεγαν και έφευγε πάλι κλαίγοντας. Έτσι, αποφάσισε να πάει στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης, για ένα μεγάλο διάστημα πέρναγε από ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. σε ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. χωρίς να μπορεί να έρθει στην Αθήνα μέχρι τη στιγμή που πηγαίνει στο Θεσσαλικό θέατρο και την βλέπει η Σμαρούλα Γιούλη(ηθοποιός και σύζυγος του θεατρικού συγγραφέα κι επιχειρηματία Βαγγέλη Λειβαδά). Η Σμ. Γιούλη ενθουσιάστηκε μαζί της και ρωτούσε ποια είναι αυτή η νεαρή ηθοποιός, το μαθαίνει η Ελένη Καστάνη και παίρνει την απόφαση να τολμήσει να της τηλεφωνήσει. Ακόμη, απορεί με το θάρρος και το θράσος εκείνης της κίνησης. Χάρη σ' αυτή τη νεανική ορμή, όμως, έρχεται επιτέλους στην Αθήνα και συγκεκριμένα, στο θέατρο Παρκ, σ' ένα υπέροχο θερινό και με μεγάλη ιστορία θέατρο. Από εκεί και πέρα όλα πήραν το δρόμο τους.
Αισθάνεται τυχερή, πολύ τυχερή, γιατί ακόμη και το ξεκίνημά της στην τηλεόραση, πρώτον, έγινε στο ξεκίνημα, άρα στην ακμή της ελληνικής ιδιωτικής τηλεόρασης και δεύτερον, διότι έπαιξε σε 8 επεισόδια της σειράς "Οι τρεις χάριτες" και ο σκηνοθέτης της την έπαιρνε να κάνει guest εμφανίσεις στις επόμενες σειρές του.
Η γνωριμία της με τον Μιχάλη Ρέππα μετρά πολλά χρόνια, από το λύκειο, τότε που οι δυο τους ονειρεύονταν το θέατρο και πήγαιναν χωρίς να έχουν χρήματα στα θέατρα ζητώντας από την Λαμπέτη και τον Κατράκη να τους επιτρέψουν να δουν την παράσταση. Κι εκείνοι τους άφηναν.
Έχουν περάσει πολύ δύσκολες εποχές οικονομικά, περιόδους που ο Μ. Ρέππας της ζήταγε ένα αβγό ή πήγαινε να φάει σπίτι της και δεν είχαν κανέναν γνωστό, αλλά δεν τα παράτησαν ποτέ και κατάφεραν να γίνουν αυτό που είναι σήμερα.
Η καριέρα της χτίστηκε στα όχι που είπε, καθώς από την τηλεόραση είχε πάρα πολλές προτάσεις όλα τα προηγούμενα χρόνια, όχι μόνο για τηλεοπτικές σειρές, αλλά και για εκπομπές, πρωινές ή μαγειρικής. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν έκανε υποχωρήσεις, στο 99% των παραγωγών που έχει συμμετάσχει έχει κάνει έστω μία υποχώρηση,αλλά αυτό είναι μέσα στη δουλειά του ηθοποιού.
Όπως είπε χαρακτηριστικά, δεν υπάρχουν ταλέντα που πήγαν χαμένα στο θέατρο, σημαίνει ότι δεν μπορούσαν να αντέξουν τις συνθήκες, τις περίεργες και υπερφίαλες συμπεριφορές συναδέλφων, ότι βρήκαν μια άλλη δουλειά με περισσότερα χρήματα. Το όποιο ταλέντο, λοιπόν, πρέπει να περιλαμβάνει και το να μπορείς να αντέχεις όλα αυτά.
Επίσης, αυτό που συμβούλευσε όλους τους νέους ανθρώπους είναι να έχουν επιμονή κι υπομονή σ' αυτό που αγαπούν, γιατί αν πράγματι έχεις κάτι να πεις, θα έρθει σίγουρα η ώρα να το πεις.
Για να ακούσετε όλα τα άκρως ενδιαφέροντα που μας είπε η Ελένη Καστάνη δεν έχετε παρά να κάνετε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο και να την απολαύσετε: http://www.mixcloud.com/SpamePaketo/spame-1-3-2013/

"Σουέλ", δραματοποιημένο μυθιστόρημα της Ιωάννας Καρυστιάνη
Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν», Φρυνίχου 14, Πλάκα
Τηλ.: 2103222464

Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Χρ. Παληγιαννόπουλος
Ερμηνεύει: Ελ. Καστάνη. Συμμετέχει: Ηλ. Αδάμ.
Σκηνικά-κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα

Παραστάσεις: Βραδ: Δευτ., Τρ. 9.15 μ.μ.
Εισ.: € 15, 10.
Διάρκεια: 70'

Η Ελένη Καστάνη επισκέπτεται το Spame Πακέτο την Παρασκευή 1η Μαρτίου!

Ο Μάρτιος έρχεται με ένα βουβό κύμα και μια καθαρόαιμη νησιώτισσα στο Spame Πακέτο. Την Παρασκευή 1η Μαρτίου 2013 στις 4μμ υποδεχόμαστε την ηθοποιό Ελένη Καστάνη, η οποία πρωταγωνιστεί στην θεατρική μεταφορά του βιβλίου της Ιωάννας Καρυστιάνη "Σουέλ",σε σκηνοθεσία Χρήστου Παληγιαννόπουλου, στο Θέτραο Τέχνης(της οδού Φρυνίχου 14, Πλάκα).
Μια γυναίκα που μέσα από τους τηλεοπτικούς της ρόλους έγινε όχι μόνο ευρέως γνωστή, αλλά και πολύ αγαπητή. Τα τελευταία 20 χρόνια αποτελεί ένα από τα σταθερά πρόσωπα που βλέπουμε σε τηλεοπτικές σειρές, ειδικά σε κωμικούς ρόλους.
Αυτή τη φορά, στο θέατρο, ισορροπεί μεταξύ του εύθυμου χαρακτήρα της ηρωίδας της και του δράματος της ζωής αυτής. Μία κομμώτρια από την Ελευσίνα, ερωτευμένη με τον καπετάνιο της εδώ και 20 χρόνια. Εκείνος είναι παντρεμένος, αλλά ο έρωτάς τους άσβεστος.
Θα έρθει, λοιπόν, να μας μιλήσει γι' αυτή την παράσταση, για τον ρόλο της, για τις δυσκολίες, αλλά και όσα αγαπάει σ' αυτόν και για όλα όσα σχεδιάζει.
Ελάτε να υποδεχτούμε τον Μάρτιο με μια κυρία που έχει πολλά να μας πει!
Σας περιμένουμε την Παρασκευή 1/3 στις 4μμ!
Συντονιστείτε στο www.spamradio.gr!