Η σημερινή μέρα θεωρείται διεθνώς η γιορτή των ερωτευμένων. Αστείο δεν είναι; Φτιάχνεις μια μέρα του χρόνου για να γιορτάσει κάποιος τα συναισθήματά του! Δεν μου αρέσει αυτή η γιορτή, αλλά δεν τη μισώ κιόλας, είμαι κάπως μετριοπαθής απέναντί της και ανεκτική. Πρέπει κάπως να ζήσουν οι ζαχαροπλάστες, οι ανθοπώλες, τα εργοστάσια που φτιάχνουν λούτρινα αρκουδάκια, τα μαγαζιά που πουλάνε μπαλόνια (κόκκινα και σε σχήμα καρδιάς βεβαίως-βεβαίως) κι εκτός αυτού, αγαπώ το στολισμό στις βιτρίνες των καταστημάτων. Εντάξει, όχι όλων, μερικά ξεπερνούν το κακόγουστο και φτάνουν στον όρο έκτρωμα.
Δεν την αντιμετωπίζω με μισό μάτι κι ας μην την έχω γιορτάσει ποτέ, άρα δεν έχω λόγο να λέω τί ωραία που είναι, αλλά ούτε την υποστηρίζω. Δεν με ενοχλεί που υπάρχει, αρκεί να μην δημιουργεί κατάθλιψη σε όσους δεν είναι ερωτευμένοι ή δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα ή τέλος πάντων τη διάθεση να μπουν σ' αυτό το κλίμα της ζουζουνιάς. Της φτιαχτής και στημένης ζουζουνιάς που σου επιβάλλει μια μέρα μέσα σε 365 το χρόνο. Ο έρωτας δεν χρειάζεται να του ορίσεις μέρα για να βγει, υπάρχει μόνος του, είναι ασυγκράτητος, ασίγαστος, χειμαρρώδης, αυθόρμητος κι αυθεντικός όπως ακριβώς είναι. Ούτε φαίνεται από ένα λούτρινο αρκουδάκι που γράφει "σ΄αγαπώ", από ένα κουτί σοκολατάκια σε σχήμα καρδιάς, από κόκκινα τριαντάφυλλα και γεμάτες αέρα καρδιές.
Όλα αυτά όμορφα, τρυφερά, χαρούμενα, αλλά μπορούν να γίνουν ξεχωριστά σε ανύποπτο χρόνο, όταν νιώσεις την επιθυμία, όταν σκεφτείς τον αγαπημένο ή την αγαπημένη σου και θελήσεις να το κάνεις γιατί το αισθάνθηκες, όχι γιατί στο προσφέρουν παντού και το επιβάλλει μια μέρα. Αν πάλι θες να το κάνεις και στις 14 Φεβρουαρίου, να το κάνεις. Αφού το νιώθεις, κάν' το, αρκεί να το νιώθεις.
Τα ωραιότερα σ' αγαπώ τα έχω πει και τα έχω ακούσει σε στιγμές που δεν το περίμεναν και δεν το περίμενα, σε αγκαλιές που άνοιξαν για να φωλιάσουν αισθήματα που ξεχύθηκαν ξαφνικά, σε διατυπώσεις απλές, ολιγόλογες, αλλά βαθιές κι ουσιαστικές που κάνουν μέχρι και την καρδιά να δακρύζει από συγκίνηση, σε στιγμές που δεν ήθελαν να "δέσουν" ή να κρατήσουν κάποιον, αλλά να νιώσουν ελευθερία. Και δεν το περιορίζω στον ερωτικό τομέα, μιλάω για αγάπη, για βαθιά αισθήματα.
Αν ανήκετε σε αυτούς που θέλουν να γιορτάσουν με τον τετριμμένο τρόπο τον έρωτά τους ΚΑΙ αυτή τη μέρα (ότι ο έρωτας πρέπει να γιορτάζεται κάθε μέρα, κάθε ώρα, λεπτό και δευτερόλεπτο σαν να μην υπάρχει αύριο, γιατί είναι ένα ευμετάβλητο συναίσθημα και πρέπει να το ζεις ολόκληρο, δεν το διαπραγματεύομαι. Οι επισκέπτες του "σπιτιού" μου μόνο τέτοιοι άνθρωποι είναι, έτσι;) καλώς να το κάνετε και να σας ευχηθώ "χρόνια πολλά κι ερωτευμένα".
Δεν θέλω να φανεί σαν παρηγοριά, γιατί δεν χρειάζεται κάτι τέτοιο, αλλά πάντα ήμουν της άποψης πως καλύτερα να είσαι ελεύθερος συναισθηματικά και εκτός σχέσης, παρά να εμπλακείς σε μια μέτρια ή και ψυχοφθόρα κατάσταση. Ή όλα ή τίποτα.
Για τους ερωτευμένους με τον έρωτα, είτε ως έννοια είτε έχοντας βρει την ενσάρκωσή της, αφιερωμένα με πολλή, πηγαία και ουσιαστική αγάπη (χωρίς κορδέλες κι αμπαλάζ και κυρίως, δωρεάν):
Δεν την αντιμετωπίζω με μισό μάτι κι ας μην την έχω γιορτάσει ποτέ, άρα δεν έχω λόγο να λέω τί ωραία που είναι, αλλά ούτε την υποστηρίζω. Δεν με ενοχλεί που υπάρχει, αρκεί να μην δημιουργεί κατάθλιψη σε όσους δεν είναι ερωτευμένοι ή δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα ή τέλος πάντων τη διάθεση να μπουν σ' αυτό το κλίμα της ζουζουνιάς. Της φτιαχτής και στημένης ζουζουνιάς που σου επιβάλλει μια μέρα μέσα σε 365 το χρόνο. Ο έρωτας δεν χρειάζεται να του ορίσεις μέρα για να βγει, υπάρχει μόνος του, είναι ασυγκράτητος, ασίγαστος, χειμαρρώδης, αυθόρμητος κι αυθεντικός όπως ακριβώς είναι. Ούτε φαίνεται από ένα λούτρινο αρκουδάκι που γράφει "σ΄αγαπώ", από ένα κουτί σοκολατάκια σε σχήμα καρδιάς, από κόκκινα τριαντάφυλλα και γεμάτες αέρα καρδιές.
Όλα αυτά όμορφα, τρυφερά, χαρούμενα, αλλά μπορούν να γίνουν ξεχωριστά σε ανύποπτο χρόνο, όταν νιώσεις την επιθυμία, όταν σκεφτείς τον αγαπημένο ή την αγαπημένη σου και θελήσεις να το κάνεις γιατί το αισθάνθηκες, όχι γιατί στο προσφέρουν παντού και το επιβάλλει μια μέρα. Αν πάλι θες να το κάνεις και στις 14 Φεβρουαρίου, να το κάνεις. Αφού το νιώθεις, κάν' το, αρκεί να το νιώθεις.
Τα ωραιότερα σ' αγαπώ τα έχω πει και τα έχω ακούσει σε στιγμές που δεν το περίμεναν και δεν το περίμενα, σε αγκαλιές που άνοιξαν για να φωλιάσουν αισθήματα που ξεχύθηκαν ξαφνικά, σε διατυπώσεις απλές, ολιγόλογες, αλλά βαθιές κι ουσιαστικές που κάνουν μέχρι και την καρδιά να δακρύζει από συγκίνηση, σε στιγμές που δεν ήθελαν να "δέσουν" ή να κρατήσουν κάποιον, αλλά να νιώσουν ελευθερία. Και δεν το περιορίζω στον ερωτικό τομέα, μιλάω για αγάπη, για βαθιά αισθήματα.
Αν ανήκετε σε αυτούς που θέλουν να γιορτάσουν με τον τετριμμένο τρόπο τον έρωτά τους ΚΑΙ αυτή τη μέρα (ότι ο έρωτας πρέπει να γιορτάζεται κάθε μέρα, κάθε ώρα, λεπτό και δευτερόλεπτο σαν να μην υπάρχει αύριο, γιατί είναι ένα ευμετάβλητο συναίσθημα και πρέπει να το ζεις ολόκληρο, δεν το διαπραγματεύομαι. Οι επισκέπτες του "σπιτιού" μου μόνο τέτοιοι άνθρωποι είναι, έτσι;) καλώς να το κάνετε και να σας ευχηθώ "χρόνια πολλά κι ερωτευμένα".
Για εσάς που δεν σας πολυαρέσει όλος αυτός ο χαμός με τον Βαλεντίνο και το θεωρείτε ένα εμπορικό νταβαντούρι, καλά κάνετε να αδιαφορήσετε γι' αυτή τη μέρα και να είστε ο εαυτός σας, εκφράζοντας τα συναισθήματά σας κάθε μέρα με τον καλύτερο και ολόδικό σας τρόπο. Άλλωστε, εδώ που τα λέμε, αν δεν έβλεπα την ημερομηνία, δεν θα το σκεφτόμουν καν. Στο δρόμο για τη δουλειά δεν είδα κανέναν με άλλη διάθεση, μετά όταν βγήκα για το ρεπορτάζ πάλι δεν είδα κάτι που να θυμίζει γιορτή ερωτευμένων, κανείς δεν το ανέφερε. Μόνο στην επιστροφή, στο μετρό, δύο κοπέλες κρατούσαν χάρτινες σακούλες με γλαστράκια, ιδιαιτέρως περιποιημένα, ως δώρο γι' αυτή τη μέρα. Τελικά, η οικονομική κρίση χτύπησε κι αυτή τη γιορτή. Καημένε ζαχαροπλάστη κι ανθοπώλη, τσάμπα ο στολισμός της βιτρίνας!
Απ' την άλλη, όσοι δεν είστε ερωτευμένοι, αλλά αγαπάτε τον έρωτα και το ρομαντισμό, όπως εγώ, σας εύχομαι να είστε ευτυχισμένοι με την αλήθεια και την ουσία που δεν επιδεικνύεται σε γυάλινες βιτρίνες και χάρτινα κουτιά. Και να συναντήσετε τον έρωτα όταν, όπως και με αυτόν-ήν που πρέπει, απολαμβάνοντας κάθε στιγμή του, χωρίς να αφήσετε να πάει χαμένο τίποτα. Να τον ζείτε με όλες σας τις αισθήσεις, με μυαλό, καρδιά και σώμα. Δεν θέλω να φανεί σαν παρηγοριά, γιατί δεν χρειάζεται κάτι τέτοιο, αλλά πάντα ήμουν της άποψης πως καλύτερα να είσαι ελεύθερος συναισθηματικά και εκτός σχέσης, παρά να εμπλακείς σε μια μέτρια ή και ψυχοφθόρα κατάσταση. Ή όλα ή τίποτα.
Για τους ερωτευμένους με τον έρωτα, είτε ως έννοια είτε έχοντας βρει την ενσάρκωσή της, αφιερωμένα με πολλή, πηγαία και ουσιαστική αγάπη (χωρίς κορδέλες κι αμπαλάζ και κυρίως, δωρεάν):
"Οι φίλοι μου δεν σ' αγαπούν" Ελευθερία Αρβανιτάκη
"Αν μ' αγαπάς" Μιχάλης Χατζηγιάννης
"Ένα λιμάνι η αγκαλιά μου" Χαρούλα Αλεξίου
"Πάρε με στ' όνειρο" Νατάσσα Μποφίλιου και Στέλιος Δάβαρης
