Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011

Για όλους τους εορτάζοντες "ποτιστές" αγάπης και χαράς...

Χθες έκλεισε ο κύκλος γενεθλίων των συν-υδροχόων οπότε μας αφιερώνω ένα τραγούδι αγαπημένο από Νίκο Παπάζογλου, γιατί μπορεί να βγαίνουμε από τον υδροχόο, αλλά όσοι μας αγαπάνε θα μπαίνουν στον κύκλο της ζωής και της καρδιάς μας.
Είναι και Σαββατόβραδο...Αφιερωμένο σε όλους μας, γιατί "όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν" τελικά. Ας κάνουμε τη διαφορά από μέσα προς τα έξω, από αυτά που κρύβονται σε αυτά που φαίνονται, από αυτά που προστατεύουμε, γιατί φοβούνται, σε αυτά που φοβόμαστε, από έναν περίπλοκο εσωτερικό κόσμο σ' έναν πολύπλοκο εξωτερικό.
Γιορτάστε!


Και για μια υπέροχη μπουμπού που χθες έκλεισε τα 3 της χρόνια ένα πολύ-πολύ αγαπημένο τραγούδι που έχει έναν στίχο που αγαπώ όσο λίγους "κι άκου τί θα πω: ψηλά τα χέρια, γιατί τόσο σ' αγαπώ" (νομίζω ότι εκφράζει και τη νονά της εορτάζουσας, σωστά νονά της;) με ευχές για μια ζωή γεμάτη υγεία, αγάπη, ευτυχία, αλήθεια, ουσία, φως, όνειρα, αθωότητα, καλοτυχία και αισιοδοξία! Για την αυθεντικά ωραία ζωή της Ζωής!
Επειδή όμως, είναι και λίγο μελαγχολικό, ολόδικό της και ένα υπέροχο τραγούδι από τα Κίτρινα Ποδήλατα. "Η ζωή σου φωνάζει... εδώ σε θέλω"!


"Παιδικά Παιχνίδια" Άλκηστις Πρωτοψάλτη



"Η ζωή σου φωνάζει" Κίτρινα Ποδήλατα