Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2010

Μετανάστευση: Όταν μια χώρα δίνει την ελπίδα, σ’ αυτόν που ήρθε για να τη βρει

Την Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2009 ήταν η Παγκόσμια Ημέρα των Μεταναστών και την Τρίτη 22 Δεκεμβρίου, το Υπουργικό συμβούλιο συνεδρίασε υπό την προεδρία του πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου, για να συζητήσει αναλυτικά το νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών. Το εν λόγω νομοσχέδιο, αφορά τη δυνατότητα να αποκτούν οι μετανάστες δεύτερης γενιάς, που έχουν γεννηθεί ή φοιτήσει σε σχολεία στην Ελλάδα, την ελληνική ιθαγένεια.
(Αναλυτικότερα στα: http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1758245 και http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=513644)
Εάν ψηφιστεί το νομοσχέδιο, 250.000 μετανάστες θα αποκτήσουν ελληνική υπηκοότητα, ενώ 250.000 υπολογίζεται πως θα είναι και όσοι αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου. Παρών στο υπουργικό συμβούλιο με ενεργή συμμετοχή ήταν και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, ο οποίος αναφερόμενος στο έργο πρόνοιας της Εκκλησίας, ζήτησε τη βοήθεια των υπουργών, με σκοπό να παρακάμπτεται η γραφειοκρατία.
Ο πρωθυπουργός υπογράμμισε πως οι μετανάστες δεν είναι εχθροί και ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης του φόβου και της ανασφάλειας είναι η δημιουργία προϋποθέσεων αρμονικής συμβίωσης. «Ο φόβος είναι κακός οδηγός. Ο φόβος και η προκατάληψη θα μας στερούσε τη δυνατότητα να πάρουμε στα χέρια μας δυναμικά και ψύχραιμα το μέλλον της πατρίδας μας». Τόνισε πως «η χορήγηση ελληνικής ιθαγένειας στη δεύτερη γενιά μεταναστών είναι ένα στοίχημα που η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να μην κερδίσει». Είπε ακόμη, πως «η κυβέρνηση εγκαινιάζει μια νέα μεταναστευτική πολιτική, με στόχο μια κοινωνία ασφάλειας, ειρήνης και ανθρωπιάς.»
Από τον Φεβρουάριο του 2010, εκατόν πενήντα χιλιάδες μετανάστες θα εισαχθούν στο ελληνικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, συμβάλλοντας έτσι στην ενίσχυση του ασφαλιστικού συστήματος.
Μια μέρα αφιερωμένη στους παγκόσμιους πολίτες
Η 18η Δεκεμβρίου θεσμοθετήθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα των Μεταναστών πολύ πρόσφατα, το 2000. Για πρώτη φορά, με πρωτοβουλία του υπουργείου Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, διοργανώθηκε φέτος στην Ελλάδα, και συγκεκριμένα στην Αθήνα, στην πλατεία Κουμουνδούρου, μια εκδήλωση αφιερωμένη στους μετανάστες. Η πρωτοβουλία αυτή εντάσσεται στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ένταξης Υπηκόων Τρίτων Χωρών, με σκοπό τη δημιουργία κλίματος συνεργασίας μεταξύ των ίδιων των μεταναστών και μεταξύ μεταναστών και Ελλήνων, αλλά και την ανάδειξη πολιτισμικών στοιχείων από διάφορες χώρες προέλευσης, με στόχο να προβληθεί η διαφορετικότητα και η πολιτισμική ταυτότητά τους. Το κύριο μήνυμα της εκδήλωσης ήταν “Feels Like Home”, δηλαδή «Σαν στο Σπίτι Σας».
Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Μπαν Κι-Μουν, ενόψει της 18ης Δεκεμβρίου, επισήμανε πως «η μετανάστευση όχι μόνο δεν προκαλεί την κρίση, αλλά είναι μέρος της μακροπρόθεσμης λύσης». Η μετανάστευση αγγίζει κάθε χώρα, σημείωσε, είτε είναι χώρα προέλευσης, διακίνησης και προορισμού, είτε ο συνδυασμός και των τριών. Το 2009 υπολογίζεται πως συνολικά διακόσια εκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή το 3% του παγκόσμιου πληθυσμού, ζούσαν εκτός της χώρας στην οποία γεννήθηκαν.
Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ κάλεσε τις κυβερνήσεις όλων των κρατών- μελών που δεν έχουν επικυρώσει ακόμη ή προσχωρήσει στη Σύμβαση για την Προστασία των Δικαιωμάτων Όλων των Διακινούμενων Εργαζόμενων και των Μελών των Οικογενειών, να το πράξουν, καθώς αποτελεί ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο για την προστασία των δικαιωμάτων των μεταναστών.
Μια εκτίμηση του ΟΗΕ και των αρμόδιων υπηρεσιών του για το θέμα της μετανάστευσης, υποστηρίζει πως, πριν τα τέλη της πρώτης εικοσαετίας του 21ου αιώνα, είναι πολύ πιθανό, η Ελλάδα να έχει γύρω στα 3 με 3,5 εκατομμύρια μετανάστες σε σύνολο 14 εκατομμυρίων κατοίκων. Δεν αποκλείει μάλιστα, τα ανεπτυγμένα κράτη της Ευρώπης να δεχθούν γύρω στα 100 εκατομμύρια μετανάστες μέχρι το 2020, γεγονός που θα επιφέρει ποικίλα αποτελέσματα. Κάτι αντίστοιχο θα συμβεί και στις ΗΠΑ, όπου ο αριθμός των μεταναστών θα ξεπεράσει τα 155 εκατομμύρια μέχρι το 2030. Οι δημογραφικές συνέπειες της μετανάστευσης στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ θα είναι θετικές, με αποτέλεσμα να επηρεάσουν ευνοϊκά την οικονομία των χωρών υποδοχής.
Οι μετανάστες που θεωρούνται το βασικό αίτιο της οικονομικής κρίσης, αποδεικνύεται πως είναι οι πλέον θιγόμενοι από αυτή, καθώς, σε όλη την Ευρώπη, το 50% των μεταναστών βρίσκεται εκτός της αγοράς εργασίας.
Η πλειοψηφία των μεταναστών – πάνω από το μισό (54,2%)- δηλώνει πως ήρθε στη χώρα μας για να εργαστεί., ενώ ένα μεγάλο μέρος που ξεπερνά το 1/5 (21,5%) δήλωσε άλλο λόγο, εκτός από την εργασία, την επανένωση της οικογένειας, τον επαναπατρισμό, το άσυλο και τις σπουδές.
Μετανάστρια λόγω…έρωταΗ Αλίνα ανήκει σ’ αυτό το 21,5%, καθώς δεν ήρθε να ζήσει στην Ελλάδα για να εργαστεί, να σπουδάσει, να ζητήσει άσυλο, να επαναπατριστεί ή για την επανένωση της οικογένειας. Οι δικοί της λόγοι είναι «καρδιάς». Η Αλίνα κατάγεται από την Ουκρανία, γεννήθηκε και μεγάλωσε εκεί με την μητέρα, την αδελφή και τον στρατιωτικό πατέρα της, ο οποίος βρέθηκε και έζησε την τραγωδία του Τσερνομπίλ. Πριν περίπου δέκα χρόνια αποφάσισε μαζί με τις φίλες και συμφοιτήτριές της να επισκεφθούν το καλοκαίρι για διακοπές την Ελλάδα. Ο τελευταίος τους προορισμός ήταν η Καλαμάτα. Ένα απόγευμα πήγαν σε μια καφετέρια και ο σερβιτόρος που τις εξυπηρέτησε έγινε η αιτία να κάνει την Καλαμάτα σπίτι της και την Ελλάδα δεύτερη πατρίδα της.
Με το πρώτο βλέμμα κατάλαβε ότι η ζωή έφερνε τα πάνω-κάτω, αλλά οι διακοπές τελείωναν, είχε μείνει μόλις μια βδομάδα, βρισκόταν σε μια ξένη χώρα, ο σερβιτόρος ήταν ένας Έλληνας που θα μπορούσε να φλερτάρει απλώς ακόμη μια τουρίστρια. Κι όμως, ο Σάκης (ο σερβιτόρος) της υποσχέθηκε πως θα πάει να τη βρει και το έκανε. Της ζήτησε να τον παντρευτεί, έκανε τα πάντα για να πείσει τους γονείς της ότι πρέπει να την αφήσουν να έρθει να ζήσει στην Ελλάδα κι έκαναν ένα γάμο-αστραπή στην Ουκρανία, χωρίς να το ξέρει κανένας δικός του. Έπειτα, εγκαταστάθηκαν στην Καλαμάτα και απέκτησαν δυο γιους και μια ευτυχισμένη οικογένεια. Μέχρι σήμερα, δεν έχει μετανιώσει στιγμή για την απόφαση που πήρε και τη ζωή της μακριά από την πατρίδα και την οικογένειά της. Τους νοσταλγεί, τους επισκέπτονται όλοι μαζί όποτε μπορούν, αλλά δεν μετανιώνει.
Και ναι, υπήρξαν στιγμές που κατάλαβε πως ακόμη και όσοι έδειχναν να μην τους ξενίζει το ζευγάρι Έλληνα-Ουκρανής, κάποιες στιγμές φαίνονταν επικριτικοί. Δύσκολα αποδέχονται τη διαφορετικότητα, πόσο μάλλον στις κλειστές κοινωνίες. Ωστόσο, στην περιοχή υπάρχουν πολλοί νέοι άνθρωποι που έχουν κάνει μεικτούς γάμους κι έτσι δεν αισθάνονται μόνοι, αλλά και οι υπόλοιποι αρχίζουν να το θεωρούν κάτι σύνηθες πια. Η Αλίνα είναι μετανάστρια της καρδιάς, εξίσου δύσκολο με όσους έρχονται για δουλειά ή άσυλο, όσον αφορά την αντιμετώπιση, με τη διαφορά ότι υπάρχει πάντα κάποιος στο τέλος της μέρας που της θυμίζει πως βρίσκεται εκεί που ανήκει, στο σπίτι της.
Πηγές Πληροφόρησης:
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4552416
http://www.nooz.gr/page.ashx?pid=9&aid=1054270&cid=8
http://www.rieas.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=705:2009-05-28-07-53-46&catid=34:political-articles-in-greek-&Itemid=76
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12337&subid=2&pubid=22603151
http://www.apogevmatini.gr/?p=57705
http://www.inegsee.gr/%CE%9C%CE%95%CE%A4%CE%91%CE%9D%CE%91%CE%A3%CE%A4%CE%95%CE%A3%20%CE%9A%CE%91%CE%A4%CE%91%20%CE%A0%CE%95%CE%A1%CE%99%CE%A6%CE%95%CE%A1%CE%95%CE%99%CE%91.doc
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=143902&ct=114&dt=07/07/2002
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1758160
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1758245
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=513644
http://stavrochoros.pblogs.gr/2009/11/oi-neoi-efrwpaioi-.html